Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: exturbā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exturbō
|
exturbor
|
exturbem
|
exturber
|
—
|
—
|
2 p.
|
exturbas
|
exturbāris
|
exturbes
|
exturbēris
|
exturbā
|
exturbare
|
3 p.
|
exturbat
|
exturbātur
|
exturbet
|
exturbētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
exturbāmus
|
exturbāmur
|
exturbēmus
|
exturbēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
exturbātis
|
exturbāmini
|
exturbētis
|
exturbēmini
|
exturbāte
|
exturbamini
|
3 p.
|
exturbant
|
exturbantur
|
exturbent
|
exturbentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exturbābam
|
exturbābar
|
exturbārem
|
exturbārer
|
2 p.
|
exturbābas
|
exturbabāris
|
exturbāres
|
exturbarēris
|
3 p.
|
exturbābat
|
exturbabātur
|
exturbāret
|
exturbarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
exturbabāmus
|
exturbabāmur
|
exturbarēmus
|
exturbarēmur
|
2 p.
|
exturbabātis
|
exturbabamini
|
exturbarētis
|
exturbarēmini
|
3 p.
|
exturbābant
|
exturbabantur
|
exturbarent
|
exturbarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
exturbābo
|
exturbabor
|
—
|
2 p.
|
exturbābis
|
exturbaberis
|
exturbāto
|
3 p.
|
exturbābit
|
exturbabitur
|
exturbāto
|
Plur.
|
1 p.
|
exturbabimus
|
exturbabimur
|
—
|
2 p.
|
exturbabitis
|
exturbabimini
|
exturbatōte
|
3 p.
|
exturbabuntur
|
exturbanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
exturbāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exturbāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exturbāns
|
Gerundium
|
exturbandī
|
Gerundivum
|
exturbandus, -a, -um
|
Основа перфекта: exturbāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
exturbāvī
|
exturbāverim
|
exturbāveram
|
exturbāvissem
|
exturbāverō
|
2 p.
|
exturbāvisti
|
exturbāveris
|
exturbāveras
|
exturbāvisses
|
exturbāveris
|
3 p.
|
exturbāvit
|
exturbāverit
|
exturbāverat
|
exturbāvisset
|
exturbāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
exturbāvimus
|
exturbāverimus
|
exturbāverāmus
|
exturbāvissēmus
|
exturbāverimus
|
2 p.
|
exturbāvistis
|
exturbāveritis
|
exturbāverātis
|
exturbāvissētis
|
exturbāveritis
|
3 p.
|
exturbāvērunt
|
exturbāverint
|
exturbāverant
|
exturbāvissent
|
exturbāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
exturbāvisse
|
Основа супина: exturbāt-
Participium perfecti passivi
|
exturbātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exturbātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exturbātum
|
Supinum II
|
exturbātū
|
exturbo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- выгонять, изгонять (aliquem ex aedibus и aedibus Pl; hostem provincia C);
- исключать (aliquem ex numero vivorum C);
- вышибать, выбивать (alicui dentes Pl);
- вырывать (pinus radicitus exturbata Ctl);
- удалять (calculos, sc. renium PM; ex animo aegritudinem Pl);
- расстраивать, разрушать (omnem spem pacis L): e. mentem alicujus C привести кого-л. в замешательство (вывести из равновесия). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править