Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: gnasc-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
—
gnascor
—
gnascar
—
—
2 p.
—
gnasceris
—
gnascāris
—
gnascere
3 p.
—
gnascitur
—
gnascātur
—
—
Plur.
1 p.
—
gnascimur
—
gnascāmur
—
—
2 p.
—
gnascimini
—
gnascamini
—
gnascimini
3 p.
—
gnascuntur
—
gnascantur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
—
gnascēbar
—
gnascerer
2 p.
—
gnascebāris
—
gnascerēris
3 p.
—
gnascebātur
—
gnascerētur
Plur.
1 p.
—
gnascebāmur
—
gnascerēmur
2 p.
—
gnascebamini
—
gnascerēmini
3 p.
—
gnascebantur
—
gnascerentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
—
gnascar
—
2 p.
—
gnascēris
—
3 p.
—
gnascētur
—
Plur.
1 p.
—
gnascēmur
—
2 p.
—
gnascemini
—
3 p.
gnascentur
—
Infīnitivus praesentis actīvi
—
Infīnitivus praesentis passīvi
gnasci
Participium praesentis actīvi
gnascens
Gerundium
gnascendi
Gerundivum
gnascendus, -a, -um
Основа супина: gnat-
Participium perfecti passivi
gnatus, -a, -um
Participium futuri activi
gnatūrus, -a, -um
Supinum I
gnatum
Supinum II
gnatū
gnascor
Глагол (отложительный), третье спряжение. Участники ситуации, описываемой с помощью gnascor в знач. следовать, вытекать: субъект (nom.), причина, исходное положение (ex + abl.).
Корень: -- .
МФА : ед. ч. [ˈgnaːs.kor ], мн. ч. [ ]
устар. то же, что nascor
Восходит к праиндоевр. *gen-/*gn- «порождать , производить ».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править