Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: illuminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
illuminō
|
illuminor
|
illuminem
|
illuminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
illuminas
|
illumināris
|
illumines
|
illuminēris
|
illuminā
|
illuminare
|
3 p.
|
illuminat
|
illuminātur
|
illuminet
|
illuminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
illumināmus
|
illumināmur
|
illuminēmus
|
illuminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
illuminātis
|
illumināmini
|
illuminētis
|
illuminēmini
|
illumināte
|
illuminamini
|
3 p.
|
illuminant
|
illuminantur
|
illuminent
|
illuminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
illuminābam
|
illuminābar
|
illuminārem
|
illuminārer
|
2 p.
|
illuminābas
|
illuminabāris
|
illumināres
|
illuminarēris
|
3 p.
|
illuminābat
|
illuminabātur
|
illumināret
|
illuminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
illuminabāmus
|
illuminabāmur
|
illuminarēmus
|
illuminarēmur
|
2 p.
|
illuminabātis
|
illuminabamini
|
illuminarētis
|
illuminarēmini
|
3 p.
|
illuminābant
|
illuminabantur
|
illuminarent
|
illuminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
illuminābo
|
illuminabor
|
—
|
2 p.
|
illuminābis
|
illuminaberis
|
illumināto
|
3 p.
|
illuminābit
|
illuminabitur
|
illumināto
|
Plur.
|
1 p.
|
illuminabimus
|
illuminabimur
|
—
|
2 p.
|
illuminabitis
|
illuminabimini
|
illuminatōte
|
3 p.
|
illuminabuntur
|
illuminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
illumināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
illumināri
|
Participium praesentis actīvi
|
illumināns
|
Gerundium
|
illuminandī
|
Gerundivum
|
illuminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: illumināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
illumināvī
|
illumināverim
|
illumināveram
|
illumināvissem
|
illumināverō
|
2 p.
|
illumināvisti
|
illumināveris
|
illumināveras
|
illumināvisses
|
illumināveris
|
3 p.
|
illumināvit
|
illumināverit
|
illumināverat
|
illumināvisset
|
illumināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
illumināvimus
|
illumināverimus
|
illumināverāmus
|
illumināvissēmus
|
illumināverimus
|
2 p.
|
illumināvistis
|
illumināveritis
|
illumināverātis
|
illumināvissētis
|
illumināveritis
|
3 p.
|
illumināvērunt
|
illumināverint
|
illumināverant
|
illumināvissent
|
illumināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
illumināvisse
|
Основа супина: illumināt-
Participium perfecti passivi
|
illuminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
illuminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
illuminātum
|
Supinum II
|
illuminātū
|
illumino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: il-; корень: --.
Семантические свойства
править
- # освещать, озарять (facibus noctem Ap; luna a sole illuminata C);# одарять зрением (caecos Eccl);# делать ярким, оттенять (purpura illuminat omnem vestem PM); придавать блеск, украшать (orationem sententiis i. C). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править