Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: implicā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
implicō
|
implicor
|
implicem
|
implicer
|
—
|
—
|
2 p.
|
implicas
|
implicāris
|
implices
|
implicēris
|
implicā
|
implicare
|
3 p.
|
implicat
|
implicātur
|
implicet
|
implicētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
implicāmus
|
implicāmur
|
implicēmus
|
implicēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
implicātis
|
implicāmini
|
implicētis
|
implicēmini
|
implicāte
|
implicamini
|
3 p.
|
implicant
|
implicantur
|
implicent
|
implicentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
implicābam
|
implicābar
|
implicārem
|
implicārer
|
2 p.
|
implicābas
|
implicabāris
|
implicāres
|
implicarēris
|
3 p.
|
implicābat
|
implicabātur
|
implicāret
|
implicarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
implicabāmus
|
implicabāmur
|
implicarēmus
|
implicarēmur
|
2 p.
|
implicabātis
|
implicabamini
|
implicarētis
|
implicarēmini
|
3 p.
|
implicābant
|
implicabantur
|
implicarent
|
implicarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
implicābo
|
implicabor
|
—
|
2 p.
|
implicābis
|
implicaberis
|
implicāto
|
3 p.
|
implicābit
|
implicabitur
|
implicāto
|
Plur.
|
1 p.
|
implicabimus
|
implicabimur
|
—
|
2 p.
|
implicabitis
|
implicabimini
|
implicatōte
|
3 p.
|
implicabuntur
|
implicanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
implicāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
implicāri
|
Participium praesentis actīvi
|
implicāns
|
Gerundium
|
implicandī
|
Gerundivum
|
implicandus, -a, -um
|
Основа перфекта: implicāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
implicāvī
|
implicāverim
|
implicāveram
|
implicāvissem
|
implicāverō
|
2 p.
|
implicāvisti
|
implicāveris
|
implicāveras
|
implicāvisses
|
implicāveris
|
3 p.
|
implicāvit
|
implicāverit
|
implicāverat
|
implicāvisset
|
implicāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
implicāvimus
|
implicāverimus
|
implicāverāmus
|
implicāvissēmus
|
implicāverimus
|
2 p.
|
implicāvistis
|
implicāveritis
|
implicāverātis
|
implicāvissētis
|
implicāveritis
|
3 p.
|
implicāvērunt
|
implicāverint
|
implicāverant
|
implicāvissent
|
implicāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
implicāvisse
|
Основа супина: implicāt-
Participium perfecti passivi
|
implicātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
implicātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
implicātum
|
Supinum II
|
implicātū
|
implico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: im-; корень: --.
- вплетать, впутывать, запутывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Происходит от in- «в» + plicāre «складывать, свёртывать» (восходит к праиндоевр. *plek- «плести, скручивать»).
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править