instituo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: īnstitu-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	īnstituō	īnstituor	īnstituam	īnstituar	—	—
	2 p.	īnstituis	īnstitueris	īnstituas	īnstituāris	īnstitue	īnstituere
	3 p.	īnstituit	īnstituitur	īnstituat	īnstituātur	—	—
Plur.	1 p.	īnstituimus	īnstituimur	īnstituāmus	īnstituāmur	—	—
	2 p.	īnstituitis	īnstituimini	īnstituātis	īnstituamini	īnstituite	īnstituimini
	3 p.	īnstituunt	īnstituuntur	īnstituant	īnstituantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	īnstituēbam	īnstituēbar	īnstituerem	īnstituerer
	2 p.	īnstituēbas	īnstituebāris	īnstitueres	īnstituerēris
	3 p.	īnstituēbat	īnstituebātur	īnstitueret	īnstituerētur
Plur.	1 p.	īnstituebāmus	īnstituebāmur	īnstituerēmus	īnstituerēmur
	2 p.	īnstituebātis	īnstituebamini	īnstituerētis	īnstituerēmini
	3 p.	īnstituēbant	īnstituebantur	īnstituerent	īnstituerentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	īnstituam	īnstituar	—
	2 p.	īnstitues	īnstituēris	īnstituito
	3 p.	īnstituet	īnstituētur	īnstituito
Plur.	1 p.	īnstituēmus	īnstituēmur	—
	2 p.	īnstituētis	īnstituemini	īnstituitōte
	3 p.	īnstituentur	īnstituunto

Infīnitivus praesentis actīvi	īnstituĕre
Infīnitivus praesentis passīvi	īnstitui
Participium praesentis actīvi	īnstituens
Gerundium	īnstituendi
Gerundivum	īnstituendus, -a, -um

Основа перфекта: īnstitu-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	īnstituī	īnstituerim	īnstitueram	īnstituissem	īnstituerō
	2 p.	īnstituisti	īnstitueris	īnstitueras	īnstituisses	īnstitueris
	3 p.	īnstituit	īnstituerit	īnstituerat	īnstituisset	īnstituerit
Pl.	1 p.	īnstituimus	īnstituerimus	īnstituerāmus	īnstituissēmus	īnstituerimus
	2 p.	īnstituistis	īnstitueritis	īnstituerātis	īnstituissētis	īnstitueritis
	3 p.	īnstituērunt	īnstituerint	īnstituerant	īnstituissent	īnstituerint

Infīnitivus perfecti actīvi	īnstituisse

Основа супина: īnstitūt-

Participium perfecti passivi	īnstitūtus, -a, -um
Participium futuri activi	īnstitūtūrus, -a, -um
Supinum I	īnstitūtum
Supinum II	īnstitūtū

īnstituō

Глагол, третье спряжение.

Приставка: in-; корень: --.

Произношение

• МФА (классическое произношение): [inˈsti.tu.oː]

Семантические свойства

Значение

1. ставить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. строить, сооружать, воздвигать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
3. устраивать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
4. постановлять, устанавливать, учреждать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
5. назначать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
6. завязывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
7. выставлять, выдвигать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
8. организовывать, устраивать, приводить в порядок ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
9. решать; предпринимать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
10. наставлять, учить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Происходит от ??