jaźń

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

jaźń

Существительное, женский род.

Корень: --.

Произношение

• МФА: [jäɕɲ̊] 

  (файл)

Семантические свойства

Значение

1. «я» ◆ Roztopimy się w wielości, rozmnożymy naszą wspólną jaźń, rozpuściwszy ją we wszechświecie, którego symbolami będą nam inni ludzie, aby jeszcze więcej spoić ją w jedno niewyrażalne, pozażyciowe coś na granicy niebytu, czego dotąd nie było na ziemi od początku wieków. [Stanisław Ignacy Witkiewicz. Pożegnanie jesieni (1925)] — Мы растворимся во множестве, размножим наше общее «я», растворив его в мироздании, символами которого станут для нас другие люди, для того, чтобы еще больше связать его в одно непередаваемое нечто, находящееся за жизнью, на грани небытия, чего пока еще не было на земле с момента ее творения. Станислав Игнацы Виткевич, «Прощание с осенью» (1925) / перевод Ю. Чайников, 2006 [НКРЯ]
2. суть ◆ Miał chwilę metafizycznego strachu, tajemniczość ogólna bytu zrealizowała się częściowo w tajemniczości chwili, niezrozumiałości absolutnej tego, że coś w ogóle jest- jakby wszystkie związki przyzwyczajeń codziennych odpadły, rozłożyły się sztuczne życiowe połączenia i naga, samotna jaźń, jak punkt matematyczny bezprzestrzenna, trwała przez chwilę nad niewymierzalną potworną głębią zdysocjowanego istnienia. [Stanisław Ignacy Witkiewicz. Pożegnanie jesieni (1925)] — На мгновение его охватил метафизический страх, общая таинственность бытия частично реализовывалась в загадочности мгновения, в абсолютной непостижимости того, что вообще что-то есть, — как будто отпали все привычные повседневные связи, распались искусственные жизненные соединения, и одинокая голая суть, как не имеющая пространственных характеристик математическая точка, мгновение длилась над жутью безмерной глубины диссоциированного существования. Станислав Игнацы Виткевич, «Прощание с осенью» (1925) / перевод Ю. Чайников, 2006 [НКРЯ]
3. «сущность» ◆ Hela nie czuła dysproporcji tych elementów- gdyż tamto zostało jakby w "tle zmięszanym" i nie istniejąc jako takie samo dla siebie, dodawało uroku każdej chwili, Atanazy zastępował jej całą skomplikowaną metafizyczną maszynerię dawnego życia- ale dla niego jego własna "jaźń" zdawała się czasem cienko rozsmarowanym świństewkiem na obojętnej, metalowej płycie "konieczności, aby coś było" -tym pojęciem określał niemożność przyjęcia absolutnej nicości. — Геля не чувствовала диспропорции этих элементов, поскольку все это оказалось как бы «на смешанном фоне» и, не существуя как таковое само для себя, добавляло очарование каждому мгновению, Атаназий заменял ей всю сложную механику прежней жизни, но для него его собственная «сущность» казалась иногда тонко размазанной мелкой пакостью на бездушной металлической пластине «необходимости, чтобы хоть что-нибудь да было» — этим понятием он определял невозможность допустить существование абсолютного небытия. Станислав Игнацы Виткевич, «Прощание с осенью» (1925) / перевод Ю. Чайников, 2006 [НКРЯ]

Синонимы

1. ja, ego

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

• rozdwojenie jaźni