praegravo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: praegravā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praegravō	praegravor	praegravem	praegraver	—	—
	2 p.	praegravas	praegravāris	praegraves	praegravēris	praegravā	praegravare
	3 p.	praegravat	praegravātur	praegravet	praegravētur	—	—
Plur.	1 p.	praegravāmus	praegravāmur	praegravēmus	praegravēmur	—	—
	2 p.	praegravātis	praegravāmini	praegravētis	praegravēmini	praegravāte	praegravamini
	3 p.	praegravant	praegravantur	praegravent	praegraventur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praegravābam	praegravābar	praegravārem	praegravārer
	2 p.	praegravābas	praegravabāris	praegravāres	praegravarēris
	3 p.	praegravābat	praegravabātur	praegravāret	praegravarētur
Plur.	1 p.	praegravabāmus	praegravabāmur	praegravarēmus	praegravarēmur
	2 p.	praegravabātis	praegravabamini	praegravarētis	praegravarēmini
	3 p.	praegravābant	praegravabantur	praegravarent	praegravarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	praegravābo	praegravabor	—
	2 p.	praegravābis	praegravaberis	praegravāto
	3 p.	praegravābit	praegravabitur	praegravāto
Plur.	1 p.	praegravabimus	praegravabimur	—
	2 p.	praegravabitis	praegravabimini	praegravatōte
	3 p.	praegravabuntur	praegravanto

Infīnitivus praesentis actīvi	praegravāre
Infīnitivus praesentis passīvi	praegravāri
Participium praesentis actīvi	praegravāns
Gerundium	praegravandī
Gerundivum	praegravandus, -a, -um

Основа перфекта: praegravāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	praegravāvī	praegravāverim	praegravāveram	praegravāvissem	praegravāverō
	2 p.	praegravāvisti	praegravāveris	praegravāveras	praegravāvisses	praegravāveris
	3 p.	praegravāvit	praegravāverit	praegravāverat	praegravāvisset	praegravāverit
Pl.	1 p.	praegravāvimus	praegravāverimus	praegravāverāmus	praegravāvissēmus	praegravāverimus
	2 p.	praegravāvistis	praegravāveritis	praegravāverātis	praegravāvissētis	praegravāveritis
	3 p.	praegravāvērunt	praegravāverint	praegravāverant	praegravāvissent	praegravāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	praegravāvisse

Основа супина: praegravāt-

Participium perfecti passivi	praegravātus, -a, -um
Participium futuri activi	praegravātūrus, -a, -um
Supinum I	praegravātum
Supinum II	praegravātū

praegravo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: prae-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. сильно обременять, отягощать (aliquem sarcina praegravat Amm; telis praegravari L);
3. перетягивать, перевешивать, перен. затмевать (artes infra se positas H); свешиваться: praegravantes aures Col свисающие уши;
4. тяготить, давить, угнетать (animum H);
5. иметь перевес, превосходить (facta praegravant Su). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??