Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: praerogā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praerogō
|
praerogor
|
praerogem
|
praeroger
|
—
|
—
|
2 p.
|
praerogas
|
praerogāris
|
praeroges
|
praerogēris
|
praerogā
|
praerogare
|
3 p.
|
praerogat
|
praerogātur
|
praeroget
|
praerogētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
praerogāmus
|
praerogāmur
|
praerogēmus
|
praerogēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
praerogātis
|
praerogāmini
|
praerogētis
|
praerogēmini
|
praerogāte
|
praerogamini
|
3 p.
|
praerogant
|
praerogantur
|
praerogent
|
praerogentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praerogābam
|
praerogābar
|
praerogārem
|
praerogārer
|
2 p.
|
praerogābas
|
praerogabāris
|
praerogāres
|
praerogarēris
|
3 p.
|
praerogābat
|
praerogabātur
|
praerogāret
|
praerogarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
praerogabāmus
|
praerogabāmur
|
praerogarēmus
|
praerogarēmur
|
2 p.
|
praerogabātis
|
praerogabamini
|
praerogarētis
|
praerogarēmini
|
3 p.
|
praerogābant
|
praerogabantur
|
praerogarent
|
praerogarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
praerogābo
|
praerogabor
|
—
|
2 p.
|
praerogābis
|
praerogaberis
|
praerogāto
|
3 p.
|
praerogābit
|
praerogabitur
|
praerogāto
|
Plur.
|
1 p.
|
praerogabimus
|
praerogabimur
|
—
|
2 p.
|
praerogabitis
|
praerogabimini
|
praerogatōte
|
3 p.
|
praerogabuntur
|
praeroganto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
praerogāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
praerogāri
|
Participium praesentis actīvi
|
praerogāns
|
Gerundium
|
praerogandī
|
Gerundivum
|
praerogandus, -a, -um
|
Основа перфекта: praerogāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
praerogāvī
|
praerogāverim
|
praerogāveram
|
praerogāvissem
|
praerogāverō
|
2 p.
|
praerogāvisti
|
praerogāveris
|
praerogāveras
|
praerogāvisses
|
praerogāveris
|
3 p.
|
praerogāvit
|
praerogāverit
|
praerogāverat
|
praerogāvisset
|
praerogāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
praerogāvimus
|
praerogāverimus
|
praerogāverāmus
|
praerogāvissēmus
|
praerogāverimus
|
2 p.
|
praerogāvistis
|
praerogāveritis
|
praerogāverātis
|
praerogāvissētis
|
praerogāveritis
|
3 p.
|
praerogāvērunt
|
praerogāverint
|
praerogāverant
|
praerogāvissent
|
praerogāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
praerogāvisse
|
Основа супина: praerogāt-
Participium perfecti passivi
|
praerogātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
praerogātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
praerogātum
|
Supinum II
|
praerogātū
|
praerogo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: prae-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- запрашивать первым (p. sententias Su);
- выплачивать вперёд CJ;
- ранее вносить: lex praerogata CTh ранее поступивший законопроект. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править