Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: rud-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
rudō
|
rudor
|
rudam
|
rudar
|
—
|
—
|
2 p.
|
rudis
|
ruderis
|
rudas
|
rudāris
|
rude
|
rudere
|
3 p.
|
rudit
|
ruditur
|
rudat
|
rudātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
rudimus
|
rudimur
|
rudāmus
|
rudāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
ruditis
|
rudimini
|
rudātis
|
rudamini
|
rudite
|
rudimini
|
3 p.
|
rudunt
|
ruduntur
|
rudant
|
rudantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
rudēbam
|
rudēbar
|
ruderem
|
ruderer
|
2 p.
|
rudēbas
|
rudebāris
|
ruderes
|
ruderēris
|
3 p.
|
rudēbat
|
rudebātur
|
ruderet
|
ruderētur
|
Plur.
|
1 p.
|
rudebāmus
|
rudebāmur
|
ruderēmus
|
ruderēmur
|
2 p.
|
rudebātis
|
rudebamini
|
ruderētis
|
ruderēmini
|
3 p.
|
rudēbant
|
rudebantur
|
ruderent
|
ruderentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
rudam
|
rudar
|
—
|
2 p.
|
rudes
|
rudēris
|
rudito
|
3 p.
|
rudet
|
rudētur
|
rudito
|
Plur.
|
1 p.
|
rudēmus
|
rudēmur
|
—
|
2 p.
|
rudētis
|
rudemini
|
ruditōte
|
3 p.
|
rudentur
|
rudunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
rudĕre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
rudi
|
Participium praesentis actīvi
|
rudens
|
Gerundium
|
rudendi
|
Gerundivum
|
rudendus, -a, -um
|
Основа перфекта: rudīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
rudīvī
|
rudīverim
|
rudīveram
|
rudīvissem
|
rudīverō
|
2 p.
|
rudīvisti
|
rudīveris
|
rudīveras
|
rudīvisses
|
rudīveris
|
3 p.
|
rudīvit
|
rudīverit
|
rudīverat
|
rudīvisset
|
rudīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
rudīvimus
|
rudīverimus
|
rudīverāmus
|
rudīvissēmus
|
rudīverimus
|
2 p.
|
rudīvistis
|
rudīveritis
|
rudīverātis
|
rudīvissētis
|
rudīveritis
|
3 p.
|
rudīvērunt
|
rudīverint
|
rudīverant
|
rudīvissent
|
rudīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
rudīvisse
|
ru-do
Глагол, третье спряжение.
Корень: -rud-; окончание: -o.
Семантические свойства
править
- кричать, реветь (о львах, оленях, ослах и т.п.) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- трещать, скрипеть ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
Родственные слова
править
Происходит от Шаблон:этимология:rudere
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править