sevoco

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: sevocā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	sevocō	sevocor	sevocem	sevocer	—	—
	2 p.	sevocas	sevocāris	sevoces	sevocēris	sevocā	sevocare
	3 p.	sevocat	sevocātur	sevocet	sevocētur	—	—
Plur.	1 p.	sevocāmus	sevocāmur	sevocēmus	sevocēmur	—	—
	2 p.	sevocātis	sevocāmini	sevocētis	sevocēmini	sevocāte	sevocamini
	3 p.	sevocant	sevocantur	sevocent	sevocentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	sevocābam	sevocābar	sevocārem	sevocārer
	2 p.	sevocābas	sevocabāris	sevocāres	sevocarēris
	3 p.	sevocābat	sevocabātur	sevocāret	sevocarētur
Plur.	1 p.	sevocabāmus	sevocabāmur	sevocarēmus	sevocarēmur
	2 p.	sevocabātis	sevocabamini	sevocarētis	sevocarēmini
	3 p.	sevocābant	sevocabantur	sevocarent	sevocarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	sevocābo	sevocabor	—
	2 p.	sevocābis	sevocaberis	sevocāto
	3 p.	sevocābit	sevocabitur	sevocāto
Plur.	1 p.	sevocabimus	sevocabimur	—
	2 p.	sevocabitis	sevocabimini	sevocatōte
	3 p.	sevocabuntur	sevocanto

Infīnitivus praesentis actīvi	sevocāre
Infīnitivus praesentis passīvi	sevocāri
Participium praesentis actīvi	sevocāns
Gerundium	sevocandī
Gerundivum	sevocandus, -a, -um

Основа перфекта: sevocāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	sevocāvī	sevocāverim	sevocāveram	sevocāvissem	sevocāverō
	2 p.	sevocāvisti	sevocāveris	sevocāveras	sevocāvisses	sevocāveris
	3 p.	sevocāvit	sevocāverit	sevocāverat	sevocāvisset	sevocāverit
Pl.	1 p.	sevocāvimus	sevocāverimus	sevocāverāmus	sevocāvissēmus	sevocāverimus
	2 p.	sevocāvistis	sevocāveritis	sevocāverātis	sevocāvissētis	sevocāveritis
	3 p.	sevocāvērunt	sevocāverint	sevocāverant	sevocāvissent	sevocāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	sevocāvisse

Основа супина: sevocāt-

Participium perfecti passivi	sevocātus, -a, -um
Participium futuri activi	sevocātūrus, -a, -um
Supinum I	sevocātum
Supinum II	sevocātū

sevoco

Глагол, первое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. звать в сторону (aliquem Cs); отзывать (plebem in Aventinum C): s. aliquid ad se C унести с собой, присвоить себе что-л.;
3. отделять, удалять, отвлекать (aliquid ab aliquo C): s. animum ab aliqua re C воздерживаться от чего-л.; s. mentem a sensibus C отвлекать мысль от чувственных восприятий, т. е. мыслить абстрактно. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??