uczyć
Польский
правитьМорфологические и синтаксические свойства
правитьнаст. | прош. | повелит. | |
---|---|---|---|
Я | uczę |
uczyłem uczyłam uczyłom |
— |
Ты | uczysz | uczyłeś uczyłaś uczyłoś |
ucz |
Он Она Оно |
uczy | uczył uczyła uczyło |
niech uczy |
Мы | uczymy | uczyliśmy uczyłyśmy |
uczmy |
Вы | uczycie | uczyliście uczyłyście |
uczcie |
Они | uczą | uczyli uczyły |
uczcie |
наст. | прош. | повелит. | |
---|---|---|---|
Я | uczę się |
uczyłem się uczyłam się uczyłom się |
— |
Ты | uczysz się | uczyłeś się uczyłaś się uczyłoś się |
ucz się |
Он Она Оно |
uczy się się | uczył się uczyła się uczyło się |
niech się uczy |
Мы | uczymy się | uczyliśmy się uczyłyśmy się |
uczmy się |
Вы | uczycie się | uczyliście się uczyłyście się |
uczcie się |
Они | uczą się | uczyli się uczyły się |
uczcie się |
u-czyć
Глагол. переходный несовершенного вида [1] (совершенного вида: nauczyć)
Глагол возвратный совершенного вида uczyć się [2]
Корень: --.
Произношение
правитьСемантические свойства
правитьЗначение
править- учить ◆ Niechże ich ta uczy, kto umie. — Пускай их учит тот, кто умеет. Stefan Żeromski, «Popioły», Стефан Жеромский. Пепел (1902) / перевод Е. Н. Троповского, Е. М. Егоровой, 1967 [НКРЯ]
- учиться ◆ W dzień służył gościom przy bufecie i prowadził rachunki, a w nocy uczył się.. — Днем прислуживал посетителям за стойкой и вел счета, а по ночам учился... Болеслав Прус, «Кукла» (1887–1890) / перевод Н. Модзелевской, 1949 (цитата из Библиотеки Максима Мошкова, см. Список литературы) (цитата из польской Викитеки Lalka (Prus)/Tom I/I)
Звук примера:
Синонимы
правитьАнтонимы
правитьГиперонимы
правитьГипонимы
правитьРодственные слова
правитьБлижайшее родство | |
Этимология
правитьПроисходит от праслав. *učiti, от кот. в числе прочего произошли: др.-русск. учити, др.-русск. укъ «учение», ст.-слав. ѹчити, ѹчѫ (др.-греч., греч. διδάσκειν), русск. учить, укр. учи́ти, белор. вучыць, наву́ка, болг. у́ча «учу», сербохорв. у̀чити, у̀чи̑м, словенск. učíti (-ím), чешск. učit, словацк. učiť, польск. uczyć, uczę, в.-луж. wučić, н.-луж. hucyś; связано чередованием гласных с *vyknǫti (см. вы́кнуть), родственно др.-прусск. iaukint «упражнять», лит. jaukìnti, jaukinù «приучать, укрощать», jaũkas «манок, приманка», jaukùs «смирный, ручной», др.-инд. úсуаti «находит удовольствие, имеет обыкновение», ṓkаs «удовольствие, удовлетворение», армянск. ուսանիմ (usanim) «учусь, приучаюсь», готск. 𐌱𐌹𐌿𐌷𐍄𐍃 (biūhts) «привычный». Использованы данные словаря М. Фасмера. См. Список литературы.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
правитьБиблиография
править Для улучшения этой статьи желательно:
|
- ↑ спряжение VIb
форма единственное число множественное число 1 лицо 2 лицо 3 лицо 1 лицо 2 лицо 3 лицо неопределенная uczyć время настоящее uczę uczysz uczy uczymy uczycie uczą время прошедшее м. uczyłem uczyłeś uczył uczyliśmy uczyliście uczyli ж. uczyłam uczyłaś uczyła uczyłyśmy uczyłyście uczyły ср. uczyłom uczyłoś uczyło другие формы время будущее м. będę uczył,
będę uczyćbędziesz uczył,
będziesz uczyćbędzie uczył,
będzie uczyćbędziemy uczyli,
będziemy uczyćbędziecie uczyli,
będziecie uczyćbędą uczyli,
będą uczyćж. będę uczyła,
będę uczyćbędziesz uczyła,
będziesz uczyćbędzie uczyła,
będzie uczyćbędziemy uczyły,
będziemy uczyćbędziecie uczyły,
będziecie uczyćbędą uczyły,
będą uczyćср. będę uczyło,
będę uczyćbędziesz uczyło,
będziesz uczyćbędzie uczyło,
będzie uczyćвремя предпрошедшее м. uczyłem był uczyłeś był uczył był uczyliśmy byli uczyliście byli uczyli byli ж. uczyłam była uczyłaś była uczyła była uczyłyśmy były uczyłyście były uczyły były ср. uczyłom było uczyłoś było uczyło było безличная форма прошедшего времени uczono наклонение повелительное – ucz niech uczy uczmy uczcie niech uczą наклонение сослагательное м. uczyłbym,
byłbym uczyłuczyłbyś,
byłbyś uczyłuczyłby,
byłby uczyłuczylibyśmy,
bylibyśmy uczyliuczylibyście,
bylibyście uczyliuczyliby,
byliby uczyliж. uczyłabym,
byłabym uczyłauczyłabyś,
byłabyś uczyłauczyłaby,
byłaby uczyłauczyłybyśmy,
byłybyśmy uczyłyuczyłybyście,
byłybyście uczyłyuczyłyby,
byłyby uczyłyср. uczyłobym,
byłobym uczyłouczyłobyś,
byłobyś uczyłouczyłoby,
byłoby uczyłoприлагательное причастие действительного залога м. uczący, nieuczący ж. ucząca, nieucząca uczące, nieuczące ср. uczące, nieuczące прилагательное причастие страдательного залога м. uczony uczeni ж. uczona uczone ср. uczone наречное причастие настоящего времени ucząc, nie ucząc отглагольное существительное uczenie, nieuczenie - ↑ спряжение VIb
форма единственное число множественное число 1 лицо 2 лицо 3 лицо 1 лицо 2 лицо 3 лицо неопределенная uczyć się время настоящее uczę się uczysz się uczy się uczymy się uczycie się uczą się время прошедшее м. uczyłem się uczyłeś się uczył się uczyliśmy się uczyliście się uczyli się ж. uczyłam się uczyłaś się uczyła się uczyłyśmy się uczyłyście się uczyły się ср. uczyłom się uczyłoś się uczyło się другие формы время будущее м. będę się uczył,
będę się uczyćbędziesz się uczył,
będziesz się uczyćbędzie się uczył,
będzie się uczyćbędziemy się uczyli,
będziemy się uczyćbędziecie się uczyli,
będziecie się uczyćbędą się uczyli,
będą się uczyćж. będę się uczyła,
będę się uczyćbędziesz się uczyła,
będziesz się uczyćbędzie się uczyła,
będzie się uczyćbędziemy się uczyły,
będziemy się uczyćbędziecie się uczyły,
będziecie się uczyćbędą się uczyły,
będą się uczyćср. będę się uczyło,
będę się uczyćbędziesz się uczyło,
będziesz się uczyćbędzie się uczyło,
będzie się uczyćвремя предпрошедшее м. uczyłem się był uczyłeś się był uczył się był uczyliśmy się byli uczyliście się byli uczyli się byli ж. uczyłam się była uczyłaś się była uczyła się była uczyłyśmy się były uczyłyście się były uczyły się były ср. uczyłom się było uczyłoś się było uczyło się było безличная форма прошедшего времени uczono się наклонение повелительное – ucz się niech się uczy uczmy się uczcie się niech się uczą наклонение сослагательное м. uczyłbym się,
byłbym się uczyłuczyłbyś się,
byłbyś się uczyłuczyłby się,
byłby się uczyłuczylibyśmy się,
bylibyśmy się uczyliuczylibyście się,
bylibyście się uczyliuczyliby się,
byliby się uczyliж. uczyłabym się,
byłabym się uczyłauczyłabyś się,
byłabyś się uczyłauczyłaby się,
byłaby się uczyłauczyłybyśmy się,
byłybyśmy się uczyłyuczyłybyście się,
byłybyście się uczyłyuczyłyby się,
byłyby się uczyłyср. uczyłobym się,
byłobym się uczyłouczyłobyś się,
byłobyś się uczyłouczyłoby się,
byłoby się uczyłoприлагательное причастие действительного залога м. uczący się, nieuczący się ж. ucząca się, nieucząca się uczące się, nieuczące się ср. uczące się, nieuczące się наречное причастие настоящего времени ucząc się, nie ucząc się отглагольное существительное uczenie się, nieuczenie się