właściwość

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

właściwość

Существительное.

Корень: --.

Произношение

• МФА: [vwaɕˈʨ̑ivɔɕʨ̑] 

  (файл)

Семантические свойства

Значение

1. свойство ◆ Jednak zniszczyć jej w sobie nie mogła- nie dlatego, aby była słabą i dla siebie pobłażliwą, ale może dlatego, że ta jej właściwość ściekła w nią razem z krwią wielu pokoleń, a utrwaliła się w atmosferze komfortu, poezji, wyniesienia się nad wszystkie powszednie sprawy i roboty życia, która napełniała jej dom rodzinny, otaczała ją ze wszech stron, gdy z dziecka wzrastała i dojrzewała. — Но, несмотря на все усилия, искоренить ее в себе она не могла — не по своей слабости или чрезмерной терпимости к себе, а потому, что свойство это передалось ей вместе с кровью десятка предыдущих поколений, укреплялось в атмосфере комфорта, поэзии, отрешения от повседневных дел и забот, наполняло ее родной дом, окружало ее со всех сторон в годы ее ранней юности, когда она росла и развивалась. Элиза Ожешко, «Над Неманом» (1886-1887) / перевод Вукола Лаврова, 1896 [НКРЯ]
2. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
3. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

1. cecha, własność

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: właściwie прилагательные: właściwy наречия: właściwie

Этимология

От ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

• właściwość fizyczna / chemiczna /…

właściwość delegacyjna / funkcjonalna / instancyjna / miejscowa / rzeczowa / ustawowa • spór o właściwość • przekazać sprawę / pismo zgodnie z właściwością