zdać

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

	будущ.	прош.	повелит.
Я	zdam	zdałem zdałam zdałom	—
Ты	zdasz	zdałeś zdałaś zdałoś	zdaj
Он Она Оно	zda	zdał zdała zdało	niech zda
Мы	zdamy	zdaliśmy zdałyśmy	zdajmy
Вы	zdacie	zdaliście zdałyście	zdajcie
Они	zdadzą	zdali zdały	zdajcie

zdać

Глагол.

Корень: --.

zdawać

Произношение

• МФА: [zdaʨ̑]

Семантические свойства

Значение

1. дать ◆ Może sama przed sobą nie umiałaby zdać jasnej sprawy, dlaczego przy słowach i chichocie matki Jana ostre narzędzie drgnęło w jej silnym i bynajmniej jeszcze nie zmęczonym ręku. — Она сама не могла дать себе отчета, почему при последних словах матери Яна острое орудие дрогнуло в ее сильной и еще вовсе не утомившейся руке. Элиза Ожешко, «Над Неманом» (1886-1887) / перевод Вукола Лаврова, 1896 [НКРЯ]
2. передать ◆ Słuchać go nie mógł, zdać nań dowództwo –śmiesznym było. — Повиноваться ему он не мог; передать ему командование армией было бы смешно, ... Юзеф Игнацы Крашевский, «Князь Михаил Вишневецкий» (1876-1887) / перевод Юзефа Игнацы Крашевского, 1890 [НКРЯ]
3. сдать ◆ Stach był jeszcze ze trzy lata u Hopfera i przez ten czas porobił dużo znajomości ze studentami, z młodymi urzędnikami rozmaitych biur, którzy na wyścigi dostarczali mu książek, ażeby mógł zdać egzamin do uniwersytetu. — Стах пробыл у Гопфера еще года три и за это время завел знакомства со студентами и молодыми чиновниками, которые наперебой снабжали его книжками, чтобы он мог сдать экзамены в университет. Болеслав Прус, «Кукла» (1887-1890) / перевод Н. Модзелевской, 1949 [НКРЯ]

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??