Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: advenī-
|
|
Praesens
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
adveniō
|
advenior
|
adveniam
|
adveniar
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
advenis
|
advenīris
|
advenias
|
adveniāris
|
advenī
|
advenīre
|
| 3 p.
|
advenit
|
advenītur
|
adveniat
|
adveniātur
|
—
|
—
|
| Plur.
|
1 p.
|
advenīmus
|
advenīmur
|
adveniāmus
|
adveniāmur
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
advenītis
|
advenimini
|
adveniātis
|
adveniāmini
|
advenīte
|
advenimini
|
| 3 p.
|
adveniunt
|
adveniuntur
|
adveniant
|
adveniantur
|
—
|
—
|
|
|
Imperfectum
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
adveniēbam
|
adveniēbar
|
advenīrem
|
advenīrer
|
| 2 p.
|
adveniēbas
|
adveniebāris
|
advenīres
|
advenirēris
|
| 3 p.
|
adveniēbat
|
adveniebātur
|
advenīret
|
advenirētur
|
| Plur.
|
1 p.
|
adveniebāmus
|
adveniebāmur
|
advenirēmus
|
advenirēmur
|
| 2 p.
|
adveniebātis
|
adveniebamini
|
advenirētis
|
advenirēmini
|
| 3 p.
|
adveniēbant
|
adveniebantur
|
advenīrent
|
advenirentur
|
|
|
Futūrum I
|
| Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
| Sing.
|
1 p.
|
adveniam
|
adveniar
|
—
|
| 2 p.
|
advenies
|
adveniēris
|
advenīto
|
| 3 p.
|
adveniet
|
adveniētur
|
advenīto
|
| Plur.
|
1 p.
|
adveniēmus
|
adveniēmur
|
—
|
| 2 p.
|
adveniētis
|
adveniemini
|
advenitōte
|
| 3 p.
|
advenientur
|
adveniunto
|
| Infīnitivus praesentis actīvi
|
advenīre
|
| Infīnitivus praesentis passīvi
|
advenīri
|
| Participium praesentis actīvi
|
adveniens
|
| Gerundium
|
adveniendi
|
| Gerundivum
|
adveniendus, -a, -um
|
Основа перфекта: adven-
|
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
| Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
| Sg.
|
1 p.
|
advenī
|
advenerim
|
adveneram
|
advenissem
|
advenerō
|
| 2 p.
|
advenisti
|
adveneris
|
adveneras
|
advenisses
|
adveneris
|
| 3 p.
|
advenit
|
advenerit
|
advenerat
|
advenisset
|
advenerit
|
| Pl.
|
1 p.
|
advenimus
|
advenerimus
|
advenerāmus
|
advenissēmus
|
advenerimus
|
| 2 p.
|
advenistis
|
adveneritis
|
advenerātis
|
advenissētis
|
adveneritis
|
| 3 p.
|
advenērunt
|
advenerint
|
advenerant
|
advenissent
|
advenerint
|
| Infīnitivus perfecti actīvi
|
advenisse
|
Основа супина: advent-
| Participium perfecti passivi
|
adventus, -a, -um
|
| Participium futuri activi
|
adventūrus, -a, -um
|
| Supinum I
|
adventum
|
| Supinum II
|
adventū
|
advenio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ad-; корень: --.
- приходить, приезжать, прибывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- приближаться, наступать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- случаться, приключаться, возникать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- переходить, доставаться, выпадать на долю ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править
