Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: confirmā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
confirmō
|
confirmor
|
confirmem
|
confirmer
|
—
|
—
|
2 p.
|
confirmas
|
confirmāris
|
confirmes
|
confirmēris
|
confirmā
|
confirmare
|
3 p.
|
confirmat
|
confirmātur
|
confirmet
|
confirmētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
confirmāmus
|
confirmāmur
|
confirmēmus
|
confirmēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
confirmātis
|
confirmāmini
|
confirmētis
|
confirmēmini
|
confirmāte
|
confirmamini
|
3 p.
|
confirmant
|
confirmantur
|
confirment
|
confirmentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
confirmābam
|
confirmābar
|
confirmārem
|
confirmārer
|
2 p.
|
confirmābas
|
confirmabāris
|
confirmāres
|
confirmarēris
|
3 p.
|
confirmābat
|
confirmabātur
|
confirmāret
|
confirmarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
confirmabāmus
|
confirmabāmur
|
confirmarēmus
|
confirmarēmur
|
2 p.
|
confirmabātis
|
confirmabamini
|
confirmarētis
|
confirmarēmini
|
3 p.
|
confirmābant
|
confirmabantur
|
confirmarent
|
confirmarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
confirmābo
|
confirmabor
|
—
|
2 p.
|
confirmābis
|
confirmaberis
|
confirmāto
|
3 p.
|
confirmābit
|
confirmabitur
|
confirmāto
|
Plur.
|
1 p.
|
confirmabimus
|
confirmabimur
|
—
|
2 p.
|
confirmabitis
|
confirmabimini
|
confirmatōte
|
3 p.
|
confirmabuntur
|
confirmanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
confirmāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
confirmāri
|
Participium praesentis actīvi
|
confirmāns
|
Gerundium
|
confirmandī
|
Gerundivum
|
confirmandus, -a, -um
|
Основа перфекта: confirmāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
confirmāvī
|
confirmāverim
|
confirmāveram
|
confirmāvissem
|
confirmāverō
|
2 p.
|
confirmāvisti
|
confirmāveris
|
confirmāveras
|
confirmāvisses
|
confirmāveris
|
3 p.
|
confirmāvit
|
confirmāverit
|
confirmāverat
|
confirmāvisset
|
confirmāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
confirmāvimus
|
confirmāverimus
|
confirmāverāmus
|
confirmāvissēmus
|
confirmāverimus
|
2 p.
|
confirmāvistis
|
confirmāveritis
|
confirmāverātis
|
confirmāvissētis
|
confirmāveritis
|
3 p.
|
confirmāvērunt
|
confirmāverint
|
confirmāverant
|
confirmāvissent
|
confirmāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
confirmāvisse
|
Основа супина: confirmāt-
Participium perfecti passivi
|
confirmātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
confirmātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
confirmātum
|
Supinum II
|
confirmātū
|
con-fir-mō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: -firm-.
Семантические свойства
править
- крепить, укреплять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От con- (с, вместе) + firmo (укрепит).
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править