çocuk

Турецкий

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	çocuk	çocuklar
Вин.	çocuğu	çocukları
Дат.	çocuğa	çocuklara
Мест.	çocukta	çocuklarda
Исх.	çocuktan	çocuklardan
Род.	çocuğun	çocukların

ço-cuk

Существительное.

Произношение

• МФА: ед. ч. [tʃɔˈʤʊk], мн. ч. [tʃɔʤʊkˈɫɑɹ]

Семантические свойства

Значение

ребёнок