Вепсский править

Морфологические и синтаксические свойства править

štar-gu-ta-da

Глагол.

спряжение
индикатив презенс имперфект
лицо полож. отриц. полож. отриц.
1. ед. štargutan en štarguta štargutin en štargutand
2. ед. štargutad ed štarguta štargutid ed štargutand
3. ед. štargutab ei štarguta štarguti ei štargutand
1. мн. štargutam em štargutagoi štargutim em štargutanugoi
2. мн. štargutat et štargutagoi štargutit et štargutanugoi
3. мн. štargutaba ei štargutagoi štargutiba ei štargutanugoi
пассив štargutadas ei štargutagoi štargutadihe ei štargutadud
индикатив перфект плюсквамперфект
лицо полож. отриц. полож. отриц.
1. ед. olen štargutanu en ole štargutanu olin štargutanu en olend štargutanu
2. ед. oled štargutanu ed ole štargutanu olid štargutanu ed olend štargutanu
3. ед. om štargutanu ei ole štargutanu oli štargutanu ei olend štargutanu
1. мн. olem štargutanuded em olgoi štargutanuded olim štargutanuded em olnugoi štargutanuded
2. мн. olet štargutanuded et olgoi štargutanuded olit štargutanuded et olnugoi štargutanuded
3. мн. oma štargutanuded ei olgoi štargutanuded oliba štargutanuded ei olnugoi štargutanuded
пассив om štargutadud ei ole štargutadud oli štargutadud ei olend štargutadud
кондиционал презенс имперфект
лицо полож. отриц. полож. отриц.
1. ед. štargutaižin en štargutaiži štargutanuižin en štargutanuiži
2. ед. štargutaižid ed štargutaiži štargutanuižid ed štargutanuiži
3. ед. štargutaiži ei štargutaiži štargutanuiži ei štargutanuiži
1. мн. štargutaižim em štargutaižigoi štargutanuižim em štargutanuižigoi
2. мн. štargutaižit et štargutaižigoi štargutanuižit et štargutanuižigoi
3. мн. štargutaižiba ei štargutaižigoi štargutanuižiba ei štargutanuižigoi
пассив - - štargutadižihe ei štargutadud
кондиционал перфект плюсквамперфект
лицо полож. отриц. полож. отриц.
1. ед. oližin štargutanu en oliži štargutanu olnuižin štargutanu en olnuiži štargutanu
2. ед. oližid štargutanu ed oliži štargutanu olnuižid štargutanu ed olnuiži štargutanu
3. ед. oliži štargutanu ei oliži štargutanu olnuiži štargutanu ei olnuiži štargutanu
1. мн. oližim štargutanuded em oliži štargutanuded olnuižim štargutanuded em olnuiži štargutanuded
2. мн. oližit štargutanuded et oliži štargutanuded olnuižit štargutanuded et olnuiži štargutanuded
3. мн. oližiba štargutanuded ei oliži štargutanuded olnuižiba štargutanuded ei olnuiži štargutanuded
пассив oliži štargutadud ei oliži štargutadud olnuiži štargutadud ei olnuiži štargutadud
потенциал[1] презенс перфект
лицо полож. отриц. полож. отриц.
1. ед. štargutanen en štargutane olnen štargutanu en olne štargutanu
2. ед. štargutaned ed štargutane olned štargutanu ed olne štargutanu
3. ед. štargutaneb ei štargutane olneb štargutanu ei olne štargutanu
1. мн. štargutanem em štargutane olnem štargutanuded em olne štargutanuded
2. мн. štargutanet et štargutane olnet štargutanuded et olne štargutanuded
3. мн. štargutaneba ei štargutane olneba štargutanuded ei olne štargutanuded
пассив - - olneb štargutadud ei olne štargutadud
императив инфинитивы
лицо полож. отриц.
1. ед. - - I štargutada
2. ед. štarguta ala štarguta II инессив štargutades
3. ед. štargutagaha algha štargutagoi II инструктив štargutaden
1. мн. štargutagam algam štargutagoi III иллатив štargutamaha
2. мн. štargutagat algat štargutagoi III инессив štargutamas
3. мн. štargutagaha algha štargutagoi III элатив štargutamaspäi
причастия III абессив štargutamata
акт. наст. štargutai III адессив štargutamal
акт. пр. ед. štargutanu
  1. Только в Санкт-Петербургском варианте литературного языка.
акт. пр. мн. štargutanuded
пасс. пр. štargutadud

Корень: --.

Произношение править

Семантические свойства править

Значение править

  1. катать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы править

Антонимы править

Гиперонимы править

Гипонимы править

Родственные слова править

Ближайшее родство

Этимология править

От ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания править

Библиография править

  • Орфографический словарь вепсского языка = Vepsän kelen orfografine vajehnik / Н.Г. Зайцева, Е.Е. Харитонова, О. Ю. Жукова; [науч. ред. С.А. Мызников]; Российская академия наук, Карельский научный центр, Институт языка, литературы и истории. – Петрозаводск : Периодика, 2012. – 432 с.