ауыл
| См. также Ауыл. |
Башкирский править
Морфологические и синтаксические свойства править
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Им. | ауыл | ауылдар | |||||||||||||||
| Прит. | ауылдың | ауылдарҙың | |||||||||||||||
| Д. | ауылға | ауылдарға | |||||||||||||||
| В. | ауылды | ауылдарҙы | |||||||||||||||
| М. | ауылда | ауылдарҙа | |||||||||||||||
| Исх. | ауылдан | ауылдарҙан | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
а·уыл
Существительное.
корень: -ауыл-
Произношение править
- МФА: [ɑˈwɯ̞ɫ]
Семантические свойства править
Значение править
- деревня, село; аул ◆ Ауылға яҡын, үҫкән ул тауҙа, яңғыҙы ғына йөҙйәшәр имән. — Недалеко от деревни вырос он на горе, одинокий столетний дуб. Акмулла ◆ Урал православтары араһында киң танылған Табын тәреһе үҙ исемен хәҙерге Ғафури районындағы Табын ауылынан алған. — Широко почитаемая среди уральских православных Табынская икона (Божьей Матери) получила своё название по селу Табынское, что в современном Гафурийском районе (Башкортостана). ◆ Ауылдан ауылға, йәйләүҙән йәйләүгә йөрөп, Мөхәмәтша ағай бихисап башҡорт йырҙарын, ҡобайырҙарын, риүәтәттәрен, таҡмаҡтарын яҙып алған. — Ездя из аула в аул, с кочевья на кочевья, Мухаметша-агай (Бурангулов) записал бесчисленное количество башкирских песен, кубаиров, легенд и частушек.
- адъектив. сельский, деревенский ◆ ауыл хужалығы — сельское хозяйство ◆ Кәртәгә тотоноп, ҡарт оҙаҡ ҡына ауыл урамына ҡарап торҙо. — Старик долго смотрел на деревенскую улицу, держась за забор. ◆ Алға киткән илдәрҙең барыһы ла тиерлек үҙҙәрендәге ауыл етештереүселәренә теге йәки был дәрәжәлә ярҙам күрһәтә, субсидиялай. — Практически все развитые страны в той или иной степени помогают своим сельским производителям, предоставляют (им) субсидии.
Синонимы править
- ?
- ?
Антонимы править
Гиперонимы править
- ?
- ?
Гипонимы править
- ?
- ?
Родственные слова править
| Ближайшее родство | |
Этимология править
От пратюркск. *aγyl «селение, деревня», от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. ağïl «селение, деревня», башкир., казахск. ауыл, тофаларск., хакасск., шорск. аал, киргизск., южн.-алтайск. айыл, карач.-балкарск. ауул, каракалпак. аўыл, тат. авыл и др.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания править
Казахский править
Морфологические и синтаксические свойства править
| падеж | ед. ч. | мн. ч. |
|---|---|---|
| Им. | ауыл | ауылдар |
| Р. | ауылдың | ауылдардың |
| Д. | ауылға | ауылдарға |
| В. | ауылды | ауылдарды |
| М. | ауылда | ауылдарда |
| Исх. | ауылдан | ауылдардан |
| Тв. | ауылмен | ауылдармен |
ауыл
Существительное.
Корень: -ауыл-.
Произношение править
- МФА: [ɑˈwɯɫ]
Семантические свойства править
Значение править
- деревня, село, аул ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы править
Антонимы править
Гиперонимы править
Гипонимы править
Родственные слова править
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология править
От пратюркск. *aγyl «селение, деревня», от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. ağïl «селение, деревня», башкир., казахск. ауыл, тофаларск., хакасск., шорск. аал, киргизск., южн.-алтайск. айыл, карач.-балкарск. ауул, каракалпак. аўыл, тат. авыл и др.