Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: concessā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concessō
|
concessor
|
concessem
|
concesser
|
—
|
—
|
2 p.
|
concessas
|
concessāris
|
concesses
|
concessēris
|
concessā
|
concessare
|
3 p.
|
concessat
|
concessātur
|
concesset
|
concessētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
concessāmus
|
concessāmur
|
concessēmus
|
concessēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
concessātis
|
concessāmini
|
concessētis
|
concessēmini
|
concessāte
|
concessamini
|
3 p.
|
concessant
|
concessantur
|
concessent
|
concessentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concessābam
|
concessābar
|
concessārem
|
concessārer
|
2 p.
|
concessābas
|
concessabāris
|
concessāres
|
concessarēris
|
3 p.
|
concessābat
|
concessabātur
|
concessāret
|
concessarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
concessabāmus
|
concessabāmur
|
concessarēmus
|
concessarēmur
|
2 p.
|
concessabātis
|
concessabamini
|
concessarētis
|
concessarēmini
|
3 p.
|
concessābant
|
concessabantur
|
concessarent
|
concessarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
concessābo
|
concessabor
|
—
|
2 p.
|
concessābis
|
concessaberis
|
concessāto
|
3 p.
|
concessābit
|
concessabitur
|
concessāto
|
Plur.
|
1 p.
|
concessabimus
|
concessabimur
|
—
|
2 p.
|
concessabitis
|
concessabimini
|
concessatōte
|
3 p.
|
concessabuntur
|
concessanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
concessāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
concessāri
|
Participium praesentis actīvi
|
concessāns
|
Gerundium
|
concessandī
|
Gerundivum
|
concessandus, -a, -um
|
Основа перфекта: concessāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
concessāvī
|
concessāverim
|
concessāveram
|
concessāvissem
|
concessāverō
|
2 p.
|
concessāvisti
|
concessāveris
|
concessāveras
|
concessāvisses
|
concessāveris
|
3 p.
|
concessāvit
|
concessāverit
|
concessāverat
|
concessāvisset
|
concessāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
concessāvimus
|
concessāverimus
|
concessāverāmus
|
concessāvissēmus
|
concessāverimus
|
2 p.
|
concessāvistis
|
concessāveritis
|
concessāverātis
|
concessāvissētis
|
concessāveritis
|
3 p.
|
concessāvērunt
|
concessāverint
|
concessāverant
|
concessāvissent
|
concessāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
concessāvisse
|
con-ces-so
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: -cess-; окончание: -o.
Семантические свойства
править
- прекращать, переставать (что-либо делать) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править