praenato

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: praenatā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praenatō	praenator	praenatem	praenater	—	—
	2 p.	praenatas	praenatāris	praenates	praenatēris	praenatā	praenatare
	3 p.	praenatat	praenatātur	praenatet	praenatētur	—	—
Plur.	1 p.	praenatāmus	praenatāmur	praenatēmus	praenatēmur	—	—
	2 p.	praenatātis	praenatāmini	praenatētis	praenatēmini	praenatāte	praenatamini
	3 p.	praenatant	praenatantur	praenatent	praenatentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praenatābam	praenatābar	praenatārem	praenatārer
	2 p.	praenatābas	praenatabāris	praenatāres	praenatarēris
	3 p.	praenatābat	praenatabātur	praenatāret	praenatarētur
Plur.	1 p.	praenatabāmus	praenatabāmur	praenatarēmus	praenatarēmur
	2 p.	praenatabātis	praenatabamini	praenatarētis	praenatarēmini
	3 p.	praenatābant	praenatabantur	praenatarent	praenatarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	praenatābo	praenatabor	—
	2 p.	praenatābis	praenataberis	praenatāto
	3 p.	praenatābit	praenatabitur	praenatāto
Plur.	1 p.	praenatabimus	praenatabimur	—
	2 p.	praenatabitis	praenatabimini	praenatatōte
	3 p.	praenatabuntur	praenatanto

Infīnitivus praesentis actīvi	praenatāre
Infīnitivus praesentis passīvi	praenatāri
Participium praesentis actīvi	praenatāns
Gerundium	praenatandī
Gerundivum	praenatandus, -a, -um

Основа перфекта: praenatāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	praenatāvī	praenatāverim	praenatāveram	praenatāvissem	praenatāverō
	2 p.	praenatāvisti	praenatāveris	praenatāveras	praenatāvisses	praenatāveris
	3 p.	praenatāvit	praenatāverit	praenatāverat	praenatāvisset	praenatāverit
Pl.	1 p.	praenatāvimus	praenatāverimus	praenatāverāmus	praenatāvissēmus	praenatāverimus
	2 p.	praenatāvistis	praenatāveritis	praenatāverātis	praenatāvissētis	praenatāveritis
	3 p.	praenatāvērunt	praenatāverint	praenatāverant	praenatāvissent	praenatāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	praenatāvisse

Основа супина: praenatāt-

Participium perfecti passivi	praenatātus, -a, -um
Participium futuri activi	praenatātūrus, -a, -um
Supinum I	praenatātum
Supinum II	praenatātū

praenato

Глагол, первое спряжение.

Приставка: prae-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. плыть вперёд PM, St; плавать, проплывать перед или мимо (praenatans pisciculus PM); протекать мимо (amnis domos praenatat V). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
глаголы: nato

Этимология

От ??