Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: expedī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
expediō
|
expedior
|
expediam
|
expediar
|
—
|
—
|
2 p.
|
expedis
|
expedīris
|
expedias
|
expediāris
|
expedī
|
expedīre
|
3 p.
|
expedit
|
expedītur
|
expediat
|
expediātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
expedīmus
|
expedīmur
|
expediāmus
|
expediāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
expedītis
|
expedimini
|
expediātis
|
expediāmini
|
expedīte
|
expedimini
|
3 p.
|
expediunt
|
expediuntur
|
expediant
|
expediantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
expediēbam
|
expediēbar
|
expedīrem
|
expedīrer
|
2 p.
|
expediēbas
|
expediebāris
|
expedīres
|
expedirēris
|
3 p.
|
expediēbat
|
expediebātur
|
expedīret
|
expedirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
expediebāmus
|
expediebāmur
|
expedirēmus
|
expedirēmur
|
2 p.
|
expediebātis
|
expediebamini
|
expedirētis
|
expedirēmini
|
3 p.
|
expediēbant
|
expediebantur
|
expedīrent
|
expedirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
expediam
|
expediar
|
—
|
2 p.
|
expedies
|
expediēris
|
expedīto
|
3 p.
|
expediet
|
expediētur
|
expedīto
|
Plur.
|
1 p.
|
expediēmus
|
expediēmur
|
—
|
2 p.
|
expediētis
|
expediemini
|
expeditōte
|
3 p.
|
expedientur
|
expediunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
expedīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
expedīri
|
Participium praesentis actīvi
|
expediens
|
Gerundium
|
expediendi
|
Gerundivum
|
expediendus, -a, -um
|
Основа перфекта: expedīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
expedīvī
|
expedīverim
|
expedīveram
|
expedīvissem
|
expedīverō
|
2 p.
|
expedīvisti
|
expedīveris
|
expedīveras
|
expedīvisses
|
expedīveris
|
3 p.
|
expedīvit
|
expedīverit
|
expedīverat
|
expedīvisset
|
expedīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
expedīvimus
|
expedīverimus
|
expedīverāmus
|
expedīvissēmus
|
expedīverimus
|
2 p.
|
expedīvistis
|
expedīveritis
|
expedīverātis
|
expedīvissētis
|
expedīveritis
|
3 p.
|
expedīvērunt
|
expedīverint
|
expedīverant
|
expedīvissent
|
expedīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
expedīvisse
|
Основа супина: expedīt-
Participium perfecti passivi
|
expedītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
expedītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
expedītum
|
Supinum II
|
expedītū
|
expedio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства
править
- распутывать (nodum C); высвобождать (gressum Ap): expedita dextra Ap освободив правую руку; e. se выпутаться (ex laqueis C; turba, v. l. ex turba Ter): e. se crimine Ter оправдаться в обвинении ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править