въскрѣсьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	въскрѣсьнъ	въскрѣсьно	въскрѣсьна
Р.	въскрѣсьна	въскрѣсьна	въскрѣсьнꙑ
Д.	въскрѣсьнѹ	въскрѣсьнѹ	въскрѣсьнѣ
В.	въскрѣсьнъ	въскрѣсьно	въскрѣсьнѫ
Тв.	въскрѣсьномь	въскрѣсьномь	въскрѣсьноѭ
М.	въскрѣсьнѣ	въскрѣсьнѣ	въскрѣсьнѣ
дв. ч. Им.—В. въскрѣсьна въскрѣсьнѣ въскрѣсьнѣ Р.—М. въскрѣсьнѹ въскрѣсьнѹ въскрѣсьнѹ Д.—Тв. въскрѣсьнома въскрѣсьнома въскрѣсьнама
мн. ч. Им. въскрѣсьни въскрѣсьна въскрѣсьнꙑ Р. въскрѣсьнъ въскрѣсьнъ въскрѣсьнъ Д. въскрѣсьномъ въскрѣсьномъ въскрѣсьнамъ В. въскрѣсьнꙑ въскрѣсьна въскрѣсьнꙑ Тв. въскрѣсьнꙑ въскрѣсьнꙑ въскрѣсьнами М. въскрѣсьнѣхъ въскрѣсьнѣхъ въскрѣсьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	въскрѣсьнꙑи	въскрѣсьноѥ	въскрѣсьнаꙗ
Р.	въскрѣсьнаѥго	въскрѣсьнаѥго	въскрѣсьнꙑѩ
Д.	въскрѣсьнѹѥмѹ	въскрѣсьнѹѥмѹ	въскрѣсьнѣи
В.	въскрѣсьнꙑи	въскрѣсьноѥ	въскрѣсьнѫѭ
Тв.	въскрѣсьнꙑимь	въскрѣсьнꙑимь	въскрѣсьноѭ
М.	въскрѣсьнѣѥмь	въскрѣсьнѣѥмь	въскрѣсьнѣи
дв. ч. Им.—В. въскрѣсьнаꙗ въскрѣсьнѣи въскрѣсьнѣи Р.—М. въскрѣсьнѹю въскрѣсьнѹю въскрѣсьнѹю Д.—Тв. въскрѣсьнꙑима въскрѣсьнꙑима въскрѣсьнꙑима
мн. ч. Им. въскрѣсьнии въскрѣсьнаꙗ въскрѣсьнꙑѩ Р. въскрѣсьнꙑихъ въскрѣсьнꙑихъ въскрѣсьнꙑихъ Д. въскрѣсьнꙑимъ въскрѣсьнꙑимъ въскрѣсьнꙑимъ В. въскрѣсьнꙑѩ въскрѣсьнаꙗ въскрѣсьнꙑѩ Тв. въскрѣсьнꙑими въскрѣсьнꙑими въскрѣсьнꙑими М. въскрѣсьнꙑихъ въскрѣсьнꙑихъ въскрѣсьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. к воскресению относящийся ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??