градьскъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	градьскъ	градьско	градьска
Р.	градьска	градьска	градьскꙑ
Д.	градьскѹ	градьскѹ	градьскѣ
В.	градьскъ	градьско	градьскѫ
Тв.	градьскомь	градьскомь	градьскоѭ
М.	градьскѣ	градьскѣ	градьскѣ
дв. ч. Им.—В. градьска градьскѣ градьскѣ Р.—М. градьскѹ градьскѹ градьскѹ Д.—Тв. градьскома градьскома градьскама
мн. ч. Им. градьски градьска градьскꙑ Р. градьскъ градьскъ градьскъ Д. градьскомъ градьскомъ градьскамъ В. градьскꙑ градьска градьскꙑ Тв. градьскꙑ градьскꙑ градьсками М. градьскѣхъ градьскѣхъ градьскахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	градьскꙑи	градьскоѥ	градьскаꙗ
Р.	градьскаѥго	градьскаѥго	градьскꙑѩ
Д.	градьскѹѥмѹ	градьскѹѥмѹ	градьскѣи
В.	градьскꙑи	градьскоѥ	градьскѫѭ
Тв.	градьскꙑимь	градьскꙑимь	градьскоѭ
М.	градьскѣѥмь	градьскѣѥмь	градьскѣи
дв. ч. Им.—В. градьскаꙗ градьскѣи градьскѣи Р.—М. градьскѹю градьскѹю градьскѹю Д.—Тв. градьскꙑима градьскꙑима градьскꙑима
мн. ч. Им. градьскии градьскаꙗ градьскꙑѩ Р. градьскꙑихъ градьскꙑихъ градьскꙑихъ Д. градьскꙑимъ градьскꙑимъ градьскꙑимъ В. градьскꙑѩ градьскаꙗ градьскꙑѩ Тв. градьскꙑими градьскꙑими градьскꙑими М. градьскꙑихъ градьскꙑихъ градьскꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. городской ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??