сәфәр

Татарский

Латиница (Latinça)

säfär

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	сәфәр	сәфәрләр
Прит.	сәфәрнең	сәфәрләрнең
Д.	сәфәргә	сәфәрләргә
В.	сәфәрне	сәфәрләрне
М.	сәфәрдә	сәфәрләрдә
Исх.	сәфәрдән	сәфәрләрдән
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е ем ебез 2-е ең егез 3-е е сәфәрләре

сә-фә́р

Существительное. Корень: -сәфәр-.

Семантические свойства

Значение

1. книжн. поездка, путешествие ◆ Китте болар кырга таба сәфәр чыгып. — Они отправились в чистое поле.

Синонимы

• сәяхәт

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: сәфәрче

Этимология

Из арабского языка.