ѹчитєльнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	ѹчитєльнъ	ѹчитєльно	ѹчитєльна
Р.	ѹчитєльна	ѹчитєльна	ѹчитєльнꙑ
Д.	ѹчитєльнѹ	ѹчитєльнѹ	ѹчитєльнѣ
В.	ѹчитєльнъ	ѹчитєльно	ѹчитєльнѫ
Тв.	ѹчитєльномь	ѹчитєльномь	ѹчитєльноѭ
М.	ѹчитєльнѣ	ѹчитєльнѣ	ѹчитєльнѣ
дв. ч. Им.—В. ѹчитєльна ѹчитєльнѣ ѹчитєльнѣ Р.—М. ѹчитєльнѹ ѹчитєльнѹ ѹчитєльнѹ Д.—Тв. ѹчитєльнома ѹчитєльнома ѹчитєльнама
мн. ч. Им. ѹчитєльни ѹчитєльна ѹчитєльнꙑ Р. ѹчитєльнъ ѹчитєльнъ ѹчитєльнъ Д. ѹчитєльномъ ѹчитєльномъ ѹчитєльнамъ В. ѹчитєльнꙑ ѹчитєльна ѹчитєльнꙑ Тв. ѹчитєльнꙑ ѹчитєльнꙑ ѹчитєльнами М. ѹчитєльнѣхъ ѹчитєльнѣхъ ѹчитєльнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	ѹчитєльнꙑи	ѹчитєльноѥ	ѹчитєльнаꙗ
Р.	ѹчитєльнаѥго	ѹчитєльнаѥго	ѹчитєльнꙑѩ
Д.	ѹчитєльнѹѥмѹ	ѹчитєльнѹѥмѹ	ѹчитєльнѣи
В.	ѹчитєльнꙑи	ѹчитєльноѥ	ѹчитєльнѫѭ
Тв.	ѹчитєльнꙑимь	ѹчитєльнꙑимь	ѹчитєльноѭ
М.	ѹчитєльнѣѥмь	ѹчитєльнѣѥмь	ѹчитєльнѣи
дв. ч. Им.—В. ѹчитєльнаꙗ ѹчитєльнѣи ѹчитєльнѣи Р.—М. ѹчитєльнѹю ѹчитєльнѹю ѹчитєльнѹю Д.—Тв. ѹчитєльнꙑима ѹчитєльнꙑима ѹчитєльнꙑима
мн. ч. Им. ѹчитєльнии ѹчитєльнаꙗ ѹчитєльнꙑѩ Р. ѹчитєльнꙑихъ ѹчитєльнꙑихъ ѹчитєльнꙑихъ Д. ѹчитєльнꙑимъ ѹчитєльнꙑимъ ѹчитєльнꙑимъ В. ѹчитєльнꙑѩ ѹчитєльнаꙗ ѹчитєльнꙑѩ Тв. ѹчитєльнꙑими ѹчитєльнꙑими ѹчитєльнꙑими М. ѹчитєльнꙑихъ ѹчитєльнꙑихъ ѹчитєльнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. поучительный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??