adaperio

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: adaperī-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	adaperiō	adaperior	adaperiam	adaperiar	—	—
	2 p.	adaperis	adaperīris	adaperias	adaperiāris	adaperī	adaperīre
	3 p.	adaperit	adaperītur	adaperiat	adaperiātur	—	—
Plur.	1 p.	adaperīmus	adaperīmur	adaperiāmus	adaperiāmur	—	—
	2 p.	adaperītis	adaperimini	adaperiātis	adaperiāmini	adaperīte	adaperimini
	3 p.	adaperiunt	adaperiuntur	adaperiant	adaperiantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	adaperiēbam	adaperiēbar	adaperīrem	adaperīrer
	2 p.	adaperiēbas	adaperiebāris	adaperīres	adaperirēris
	3 p.	adaperiēbat	adaperiebātur	adaperīret	adaperirētur
Plur.	1 p.	adaperiebāmus	adaperiebāmur	adaperirēmus	adaperirēmur
	2 p.	adaperiebātis	adaperiebamini	adaperirētis	adaperirēmini
	3 p.	adaperiēbant	adaperiebantur	adaperīrent	adaperirentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	adaperiam	adaperiar	—
	2 p.	adaperies	adaperiēris	adaperīto
	3 p.	adaperiet	adaperiētur	adaperīto
Plur.	1 p.	adaperiēmus	adaperiēmur	—
	2 p.	adaperiētis	adaperiemini	adaperitōte
	3 p.	adaperientur	adaperiunto

Infīnitivus praesentis actīvi	adaperīre
Infīnitivus praesentis passīvi	adaperīri
Participium praesentis actīvi	adaperiens
Gerundium	adaperiendi
Gerundivum	adaperiendus, -a, -um

Основа перфекта: adaperīv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	adaperīvī	adaperīverim	adaperīveram	adaperīvissem	adaperīverō
	2 p.	adaperīvisti	adaperīveris	adaperīveras	adaperīvisses	adaperīveris
	3 p.	adaperīvit	adaperīverit	adaperīverat	adaperīvisset	adaperīverit
Pl.	1 p.	adaperīvimus	adaperīverimus	adaperīverāmus	adaperīvissēmus	adaperīverimus
	2 p.	adaperīvistis	adaperīveritis	adaperīverātis	adaperīvissētis	adaperīveritis
	3 p.	adaperīvērunt	adaperīverint	adaperīverant	adaperīvissent	adaperīverint

Infīnitivus perfecti actīvi	adaperīvisse

Основа супина: adaperīt-

Participium perfecti passivi	adaperītus, -a, -um
Participium futuri activi	adaperītūrus, -a, -um
Supinum I	adaperītum
Supinum II	adaperītū

adaperio

Глагол, четвёртое спряжение.

Приставка: ad-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. открывать (os O); обнажать (caput VM, Sen);
3. обнаруживать, вскрывать (quae velanda sunt L): adaperta fides St обнаруженная истина;
4. отворять (januam O). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??