Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: annotā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
annotō
|
annotor
|
annotem
|
annoter
|
—
|
—
|
2 p.
|
annotas
|
annotāris
|
annotes
|
annotēris
|
annotā
|
annotare
|
3 p.
|
annotat
|
annotātur
|
annotet
|
annotētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
annotāmus
|
annotāmur
|
annotēmus
|
annotēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
annotātis
|
annotāmini
|
annotētis
|
annotēmini
|
annotāte
|
annotamini
|
3 p.
|
annotant
|
annotantur
|
annotent
|
annotentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
annotābam
|
annotābar
|
annotārem
|
annotārer
|
2 p.
|
annotābas
|
annotabāris
|
annotāres
|
annotarēris
|
3 p.
|
annotābat
|
annotabātur
|
annotāret
|
annotarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
annotabāmus
|
annotabāmur
|
annotarēmus
|
annotarēmur
|
2 p.
|
annotabātis
|
annotabamini
|
annotarētis
|
annotarēmini
|
3 p.
|
annotābant
|
annotabantur
|
annotarent
|
annotarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
annotābo
|
annotabor
|
—
|
2 p.
|
annotābis
|
annotaberis
|
annotāto
|
3 p.
|
annotābit
|
annotabitur
|
annotāto
|
Plur.
|
1 p.
|
annotabimus
|
annotabimur
|
—
|
2 p.
|
annotabitis
|
annotabimini
|
annotatōte
|
3 p.
|
annotabuntur
|
annotanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
annotāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
annotāri
|
Participium praesentis actīvi
|
annotāns
|
Gerundium
|
annotandī
|
Gerundivum
|
annotandus, -a, -um
|
Основа перфекта: annotāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
annotāvī
|
annotāverim
|
annotāveram
|
annotāvissem
|
annotāverō
|
2 p.
|
annotāvisti
|
annotāveris
|
annotāveras
|
annotāvisses
|
annotāveris
|
3 p.
|
annotāvit
|
annotāverit
|
annotāverat
|
annotāvisset
|
annotāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
annotāvimus
|
annotāverimus
|
annotāverāmus
|
annotāvissēmus
|
annotāverimus
|
2 p.
|
annotāvistis
|
annotāveritis
|
annotāverātis
|
annotāvissētis
|
annotāveritis
|
3 p.
|
annotāvērunt
|
annotāverint
|
annotāverant
|
annotāvissent
|
annotāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
annotāvisse
|
Основа супина: annotāt-
Participium perfecti passivi
|
annotātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
annotātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
annotātum
|
Supinum II
|
annotātū
|
annoto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: an-; корень: --.
Семантические свойства
править
- pass. annotari быть заметным, известным, отличаться, славиться: haec litora annotantur pisce PM эти берега славятся рыбой. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править