Морфологические и синтаксические свойства
править
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
Ном.
|
autochthonus
|
autochthona
|
autochthonum
|
autochthonī
|
autochthonae
|
autochthona
|
Ген.
|
autochthonī
|
autochthonae
|
autochthonī
|
autochthonōrum
|
autochthonārum
|
autochthonōrum
|
Дат.
|
autochthonō
|
autochthonae
|
autochthonō
|
autochthonīs
|
autochthonīs
|
autochthonīs
|
Акк.
|
autochthonum
|
autochthonam
|
autochthonum
|
autochthonōs
|
autochthonās
|
autochthona
|
Абл.
|
autochthonō
|
autochthonā
|
autochthonō
|
autochthonīs
|
autochthonīs
|
autochthonīs
|
Вок.
|
autochthone
|
autochthona
|
autochthonum
|
autochthonī
|
autochthonae
|
autochthona
|
autochthonus
Прилагательное, 1-2 склонение.
Степени сравнения
|
м. |
ж. |
ср.
|
Сравнительная
|
autochthonior
|
autochthonior
|
autochthonius
|
Превосходная
|
autochthonissĭmus
|
autochthonissĭma
|
autochthonissĭmum
|
Корень: --.
Семантические свойства
править
- автохтонный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
Родственные слова
править
От др.-греч. αὐτόχθων «туземец», далее из αὐτός «сам, он», далее из неустановленной формы + χθών «земля, почва», далее из праиндоевр. *dhghem- «земля» (ср.: лат. humus, слав. *zemь и русск. земля, балт. *ǯem-i-).
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править