Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: circumcursā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
circumcursō
|
circumcursor
|
circumcursem
|
circumcurser
|
—
|
—
|
2 p.
|
circumcursas
|
circumcursāris
|
circumcurses
|
circumcursēris
|
circumcursā
|
circumcursare
|
3 p.
|
circumcursat
|
circumcursātur
|
circumcurset
|
circumcursētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
circumcursāmus
|
circumcursāmur
|
circumcursēmus
|
circumcursēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
circumcursātis
|
circumcursāmini
|
circumcursētis
|
circumcursēmini
|
circumcursāte
|
circumcursamini
|
3 p.
|
circumcursant
|
circumcursantur
|
circumcursent
|
circumcursentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
circumcursābam
|
circumcursābar
|
circumcursārem
|
circumcursārer
|
2 p.
|
circumcursābas
|
circumcursabāris
|
circumcursāres
|
circumcursarēris
|
3 p.
|
circumcursābat
|
circumcursabātur
|
circumcursāret
|
circumcursarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
circumcursabāmus
|
circumcursabāmur
|
circumcursarēmus
|
circumcursarēmur
|
2 p.
|
circumcursabātis
|
circumcursabamini
|
circumcursarētis
|
circumcursarēmini
|
3 p.
|
circumcursābant
|
circumcursabantur
|
circumcursarent
|
circumcursarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
circumcursābo
|
circumcursabor
|
—
|
2 p.
|
circumcursābis
|
circumcursaberis
|
circumcursāto
|
3 p.
|
circumcursābit
|
circumcursabitur
|
circumcursāto
|
Plur.
|
1 p.
|
circumcursabimus
|
circumcursabimur
|
—
|
2 p.
|
circumcursabitis
|
circumcursabimini
|
circumcursatōte
|
3 p.
|
circumcursabuntur
|
circumcursanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
circumcursāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
circumcursāri
|
Participium praesentis actīvi
|
circumcursāns
|
Gerundium
|
circumcursandī
|
Gerundivum
|
circumcursandus, -a, -um
|
Основа перфекта: circumcursāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
circumcursāvī
|
circumcursāverim
|
circumcursāveram
|
circumcursāvissem
|
circumcursāverō
|
2 p.
|
circumcursāvisti
|
circumcursāveris
|
circumcursāveras
|
circumcursāvisses
|
circumcursāveris
|
3 p.
|
circumcursāvit
|
circumcursāverit
|
circumcursāverat
|
circumcursāvisset
|
circumcursāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
circumcursāvimus
|
circumcursāverimus
|
circumcursāverāmus
|
circumcursāvissēmus
|
circumcursāverimus
|
2 p.
|
circumcursāvistis
|
circumcursāveritis
|
circumcursāverātis
|
circumcursāvissētis
|
circumcursāveritis
|
3 p.
|
circumcursāvērunt
|
circumcursāverint
|
circumcursāverant
|
circumcursāvissent
|
circumcursāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
circumcursāvisse
|
Основа супина: circumcursāt-
Participium perfecti passivi
|
circumcursātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
circumcursātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
circumcursātum
|
Supinum II
|
circumcursātū
|
circumcurso
Глагол, первое спряжение.
Приставка: circum-; корень: --.
Семантические свойства
править
- [intens. к circumcurro] бегать вокруг, бежать по кругу, кружиться (versari et c. Lcr): hac illac c. Ter метаться туда и сюда, т. е. из кожи лезть вон; c. aliquem Ctl кружиться вокруг кого-л ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править