commasculo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: commasculā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	commasculō	commasculor	commasculem	commasculer	—	—
	2 p.	commasculas	commasculāris	commascules	commasculēris	commasculā	commasculare
	3 p.	commasculat	commasculātur	commasculet	commasculētur	—	—
Plur.	1 p.	commasculāmus	commasculāmur	commasculēmus	commasculēmur	—	—
	2 p.	commasculātis	commasculāmini	commasculētis	commasculēmini	commasculāte	commasculamini
	3 p.	commasculant	commasculantur	commasculent	commasculentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	commasculābam	commasculābar	commasculārem	commasculārer
	2 p.	commasculābas	commasculabāris	commasculāres	commascularēris
	3 p.	commasculābat	commasculabātur	commasculāret	commascularētur
Plur.	1 p.	commasculabāmus	commasculabāmur	commascularēmus	commascularēmur
	2 p.	commasculabātis	commasculabamini	commascularētis	commascularēmini
	3 p.	commasculābant	commasculabantur	commascularent	commascularentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	commasculābo	commasculabor	—
	2 p.	commasculābis	commasculaberis	commasculāto
	3 p.	commasculābit	commasculabitur	commasculāto
Plur.	1 p.	commasculabimus	commasculabimur	—
	2 p.	commasculabitis	commasculabimini	commasculatōte
	3 p.	commasculabuntur	commasculanto

Infīnitivus praesentis actīvi	commasculāre
Infīnitivus praesentis passīvi	commasculāri
Participium praesentis actīvi	commasculāns
Gerundium	commasculandī
Gerundivum	commasculandus, -a, -um

Основа перфекта: commasculāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	commasculāvī	commasculāverim	commasculāveram	commasculāvissem	commasculāverō
	2 p.	commasculāvisti	commasculāveris	commasculāveras	commasculāvisses	commasculāveris
	3 p.	commasculāvit	commasculāverit	commasculāverat	commasculāvisset	commasculāverit
Pl.	1 p.	commasculāvimus	commasculāverimus	commasculāverāmus	commasculāvissēmus	commasculāverimus
	2 p.	commasculāvistis	commasculāveritis	commasculāverātis	commasculāvissētis	commasculāveritis
	3 p.	commasculāvērunt	commasculāverint	commasculāverant	commasculāvissent	commasculāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	commasculāvisse

Основа супина: commasculāt-

Participium perfecti passivi	commasculātus, -a, -um
Participium futuri activi	commasculātūrus, -a, -um
Supinum I	commasculātum
Supinum II	commasculātū

commasculo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: com-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. внушать мужество, укреплять, делать храбрым (animum suum Ap): c. frontem Macr не терять душевного равновесия ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??