Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: concatenā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concatenō
|
concatenor
|
concatenem
|
concatener
|
—
|
—
|
2 p.
|
concatenas
|
concatenāris
|
concatenes
|
concatenēris
|
concatenā
|
concatenare
|
3 p.
|
concatenat
|
concatenātur
|
concatenet
|
concatenētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
concatenāmus
|
concatenāmur
|
concatenēmus
|
concatenēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
concatenātis
|
concatenāmini
|
concatenētis
|
concatenēmini
|
concatenāte
|
concatenamini
|
3 p.
|
concatenant
|
concatenantur
|
concatenent
|
concatenentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concatenābam
|
concatenābar
|
concatenārem
|
concatenārer
|
2 p.
|
concatenābas
|
concatenabāris
|
concatenāres
|
concatenarēris
|
3 p.
|
concatenābat
|
concatenabātur
|
concatenāret
|
concatenarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
concatenabāmus
|
concatenabāmur
|
concatenarēmus
|
concatenarēmur
|
2 p.
|
concatenabātis
|
concatenabamini
|
concatenarētis
|
concatenarēmini
|
3 p.
|
concatenābant
|
concatenabantur
|
concatenarent
|
concatenarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
concatenābo
|
concatenabor
|
—
|
2 p.
|
concatenābis
|
concatenaberis
|
concatenāto
|
3 p.
|
concatenābit
|
concatenabitur
|
concatenāto
|
Plur.
|
1 p.
|
concatenabimus
|
concatenabimur
|
—
|
2 p.
|
concatenabitis
|
concatenabimini
|
concatenatōte
|
3 p.
|
concatenabuntur
|
concatenanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
concatenāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
concatenāri
|
Participium praesentis actīvi
|
concatenāns
|
Gerundium
|
concatenandī
|
Gerundivum
|
concatenandus, -a, -um
|
Основа перфекта: concatenāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
concatenāvī
|
concatenāverim
|
concatenāveram
|
concatenāvissem
|
concatenāverō
|
2 p.
|
concatenāvisti
|
concatenāveris
|
concatenāveras
|
concatenāvisses
|
concatenāveris
|
3 p.
|
concatenāvit
|
concatenāverit
|
concatenāverat
|
concatenāvisset
|
concatenāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
concatenāvimus
|
concatenāverimus
|
concatenāverāmus
|
concatenāvissēmus
|
concatenāverimus
|
2 p.
|
concatenāvistis
|
concatenāveritis
|
concatenāverātis
|
concatenāvissētis
|
concatenāveritis
|
3 p.
|
concatenāvērunt
|
concatenāverint
|
concatenāverant
|
concatenāvissent
|
concatenāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
concatenāvisse
|
Основа супина: concatenāt-
Participium perfecti passivi
|
concatenātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
concatenātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
concatenātum
|
Supinum II
|
concatenātū
|
concateno
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства
править
- связывать вместе, сочетать воедино (aliquas res Eccl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править