Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: concenturiā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concenturiō
|
concenturior
|
concenturiem
|
concenturier
|
—
|
—
|
2 p.
|
concenturias
|
concenturiāris
|
concenturies
|
concenturiēris
|
concenturiā
|
concenturiare
|
3 p.
|
concenturiat
|
concenturiātur
|
concenturiet
|
concenturiētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
concenturiāmus
|
concenturiāmur
|
concenturiēmus
|
concenturiēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
concenturiātis
|
concenturiāmini
|
concenturiētis
|
concenturiēmini
|
concenturiāte
|
concenturiamini
|
3 p.
|
concenturiant
|
concenturiantur
|
concenturient
|
concenturientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concenturiābam
|
concenturiābar
|
concenturiārem
|
concenturiārer
|
2 p.
|
concenturiābas
|
concenturiabāris
|
concenturiāres
|
concenturiarēris
|
3 p.
|
concenturiābat
|
concenturiabātur
|
concenturiāret
|
concenturiarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
concenturiabāmus
|
concenturiabāmur
|
concenturiarēmus
|
concenturiarēmur
|
2 p.
|
concenturiabātis
|
concenturiabamini
|
concenturiarētis
|
concenturiarēmini
|
3 p.
|
concenturiābant
|
concenturiabantur
|
concenturiarent
|
concenturiarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
concenturiābo
|
concenturiabor
|
—
|
2 p.
|
concenturiābis
|
concenturiaberis
|
concenturiāto
|
3 p.
|
concenturiābit
|
concenturiabitur
|
concenturiāto
|
Plur.
|
1 p.
|
concenturiabimus
|
concenturiabimur
|
—
|
2 p.
|
concenturiabitis
|
concenturiabimini
|
concenturiatōte
|
3 p.
|
concenturiabuntur
|
concenturianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
concenturiāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
concenturiāri
|
Participium praesentis actīvi
|
concenturiāns
|
Gerundium
|
concenturiandī
|
Gerundivum
|
concenturiandus, -a, -um
|
Основа перфекта: concenturiāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
concenturiāvī
|
concenturiāverim
|
concenturiāveram
|
concenturiāvissem
|
concenturiāverō
|
2 p.
|
concenturiāvisti
|
concenturiāveris
|
concenturiāveras
|
concenturiāvisses
|
concenturiāveris
|
3 p.
|
concenturiāvit
|
concenturiāverit
|
concenturiāverat
|
concenturiāvisset
|
concenturiāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
concenturiāvimus
|
concenturiāverimus
|
concenturiāverāmus
|
concenturiāvissēmus
|
concenturiāverimus
|
2 p.
|
concenturiāvistis
|
concenturiāveritis
|
concenturiāverātis
|
concenturiāvissētis
|
concenturiāveritis
|
3 p.
|
concenturiāvērunt
|
concenturiāverint
|
concenturiāverant
|
concenturiāvissent
|
concenturiāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
concenturiāvisse
|
Основа супина: concenturiāt-
Participium perfecti passivi
|
concenturiātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
concenturiātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
concenturiātum
|
Supinum II
|
concenturiātū
|
concenturio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства
править
- собирать по центуриям, перен. нагромождать, накоплять (metum in corde Pl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править