Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: concrucifigā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concrucifigō
|
concrucifigor
|
concrucifigem
|
concrucifiger
|
—
|
—
|
2 p.
|
concrucifigas
|
concrucifigāris
|
concrucifiges
|
concrucifigēris
|
concrucifigā
|
concrucifigare
|
3 p.
|
concrucifigat
|
concrucifigātur
|
concrucifiget
|
concrucifigētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
concrucifigāmus
|
concrucifigāmur
|
concrucifigēmus
|
concrucifigēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
concrucifigātis
|
concrucifigāmini
|
concrucifigētis
|
concrucifigēmini
|
concrucifigāte
|
concrucifigamini
|
3 p.
|
concrucifigant
|
concrucifigantur
|
concrucifigent
|
concrucifigentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concrucifigābam
|
concrucifigābar
|
concrucifigārem
|
concrucifigārer
|
2 p.
|
concrucifigābas
|
concrucifigabāris
|
concrucifigāres
|
concrucifigarēris
|
3 p.
|
concrucifigābat
|
concrucifigabātur
|
concrucifigāret
|
concrucifigarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
concrucifigabāmus
|
concrucifigabāmur
|
concrucifigarēmus
|
concrucifigarēmur
|
2 p.
|
concrucifigabātis
|
concrucifigabamini
|
concrucifigarētis
|
concrucifigarēmini
|
3 p.
|
concrucifigābant
|
concrucifigabantur
|
concrucifigarent
|
concrucifigarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
concrucifigābo
|
concrucifigabor
|
—
|
2 p.
|
concrucifigābis
|
concrucifigaberis
|
concrucifigāto
|
3 p.
|
concrucifigābit
|
concrucifigabitur
|
concrucifigāto
|
Plur.
|
1 p.
|
concrucifigabimus
|
concrucifigabimur
|
—
|
2 p.
|
concrucifigabitis
|
concrucifigabimini
|
concrucifigatōte
|
3 p.
|
concrucifigabuntur
|
concrucifiganto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
concrucifigāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
concrucifigāri
|
Participium praesentis actīvi
|
concrucifigāns
|
Gerundium
|
concrucifigandī
|
Gerundivum
|
concrucifigandus, -a, -um
|
Основа перфекта: concrucifigāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
concrucifigāvī
|
concrucifigāverim
|
concrucifigāveram
|
concrucifigāvissem
|
concrucifigāverō
|
2 p.
|
concrucifigāvisti
|
concrucifigāveris
|
concrucifigāveras
|
concrucifigāvisses
|
concrucifigāveris
|
3 p.
|
concrucifigāvit
|
concrucifigāverit
|
concrucifigāverat
|
concrucifigāvisset
|
concrucifigāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
concrucifigāvimus
|
concrucifigāverimus
|
concrucifigāverāmus
|
concrucifigāvissēmus
|
concrucifigāverimus
|
2 p.
|
concrucifigāvistis
|
concrucifigāveritis
|
concrucifigāverātis
|
concrucifigāvissētis
|
concrucifigāveritis
|
3 p.
|
concrucifigāvērunt
|
concrucifigāverint
|
concrucifigāverant
|
concrucifigāvissent
|
concrucifigāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
concrucifigāvisse
|
Основа супина: concrucifigāt-
Participium perfecti passivi
|
concrucifigātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
concrucifigātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
concrucifigātum
|
Supinum II
|
concrucifigātū
|
concrucifigo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства
править
- одновременно или вместе распинать на кресте (aliquem alicui Sid) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править