confarreo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: confarreā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	confarreō	confarreor	confarreem	confarreer	—	—
	2 p.	confarreas	confarreāris	confarrees	confarreēris	confarreā	confarreare
	3 p.	confarreat	confarreātur	confarreet	confarreētur	—	—
Plur.	1 p.	confarreāmus	confarreāmur	confarreēmus	confarreēmur	—	—
	2 p.	confarreātis	confarreāmini	confarreētis	confarreēmini	confarreāte	confarreamini
	3 p.	confarreant	confarreantur	confarreent	confarreentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	confarreābam	confarreābar	confarreārem	confarreārer
	2 p.	confarreābas	confarreabāris	confarreāres	confarrearēris
	3 p.	confarreābat	confarreabātur	confarreāret	confarrearētur
Plur.	1 p.	confarreabāmus	confarreabāmur	confarrearēmus	confarrearēmur
	2 p.	confarreabātis	confarreabamini	confarrearētis	confarrearēmini
	3 p.	confarreābant	confarreabantur	confarrearent	confarrearentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	confarreābo	confarreabor	—
	2 p.	confarreābis	confarreaberis	confarreāto
	3 p.	confarreābit	confarreabitur	confarreāto
Plur.	1 p.	confarreabimus	confarreabimur	—
	2 p.	confarreabitis	confarreabimini	confarreatōte
	3 p.	confarreabuntur	confarreanto

Infīnitivus praesentis actīvi	confarreāre
Infīnitivus praesentis passīvi	confarreāri
Participium praesentis actīvi	confarreāns
Gerundium	confarreandī
Gerundivum	confarreandus, -a, -um

Основа перфекта: confarreāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	confarreāvī	confarreāverim	confarreāveram	confarreāvissem	confarreāverō
	2 p.	confarreāvisti	confarreāveris	confarreāveras	confarreāvisses	confarreāveris
	3 p.	confarreāvit	confarreāverit	confarreāverat	confarreāvisset	confarreāverit
Pl.	1 p.	confarreāvimus	confarreāverimus	confarreāverāmus	confarreāvissēmus	confarreāverimus
	2 p.	confarreāvistis	confarreāveritis	confarreāverātis	confarreāvissētis	confarreāveritis
	3 p.	confarreāvērunt	confarreāverint	confarreāverant	confarreāvissent	confarreāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	confarreāvisse

Основа супина: confarreāt-

Participium perfecti passivi	confarreātus, -a, -um
Participium futuri activi	confarreātūrus, -a, -um
Supinum I	confarreātum
Supinum II	confarreātū

confarreo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: con-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. [far] сочетать или сочетаться браком по обряду confarreatio (см.) T, Ap ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??