Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: congarrī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
congarriō
|
congarrior
|
congarriam
|
congarriar
|
—
|
—
|
2 p.
|
congarris
|
congarrīris
|
congarrias
|
congarriāris
|
congarrī
|
congarrīre
|
3 p.
|
congarrit
|
congarrītur
|
congarriat
|
congarriātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
congarrīmus
|
congarrīmur
|
congarriāmus
|
congarriāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
congarrītis
|
congarrimini
|
congarriātis
|
congarriāmini
|
congarrīte
|
congarrimini
|
3 p.
|
congarriunt
|
congarriuntur
|
congarriant
|
congarriantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
congarriēbam
|
congarriēbar
|
congarrīrem
|
congarrīrer
|
2 p.
|
congarriēbas
|
congarriebāris
|
congarrīres
|
congarrirēris
|
3 p.
|
congarriēbat
|
congarriebātur
|
congarrīret
|
congarrirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
congarriebāmus
|
congarriebāmur
|
congarrirēmus
|
congarrirēmur
|
2 p.
|
congarriebātis
|
congarriebamini
|
congarrirētis
|
congarrirēmini
|
3 p.
|
congarriēbant
|
congarriebantur
|
congarrīrent
|
congarrirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
congarriam
|
congarriar
|
—
|
2 p.
|
congarries
|
congarriēris
|
congarrīto
|
3 p.
|
congarriet
|
congarriētur
|
congarrīto
|
Plur.
|
1 p.
|
congarriēmus
|
congarriēmur
|
—
|
2 p.
|
congarriētis
|
congarriemini
|
congarritōte
|
3 p.
|
congarrientur
|
congarriunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
congarrīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
congarrīri
|
Participium praesentis actīvi
|
congarriens
|
Gerundium
|
congarriendi
|
Gerundivum
|
congarriendus, -a, -um
|
Основа перфекта: congarrīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
congarrīvī
|
congarrīverim
|
congarrīveram
|
congarrīvissem
|
congarrīverō
|
2 p.
|
congarrīvisti
|
congarrīveris
|
congarrīveras
|
congarrīvisses
|
congarrīveris
|
3 p.
|
congarrīvit
|
congarrīverit
|
congarrīverat
|
congarrīvisset
|
congarrīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
congarrīvimus
|
congarrīverimus
|
congarrīverāmus
|
congarrīvissēmus
|
congarrīverimus
|
2 p.
|
congarrīvistis
|
congarrīveritis
|
congarrīverātis
|
congarrīvissētis
|
congarrīveritis
|
3 p.
|
congarrīvērunt
|
congarrīverint
|
congarrīverant
|
congarrīvissent
|
congarrīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
congarrīvisse
|
Основа супина: congarrīt-
Participium perfecti passivi
|
congarrītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
congarrītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
congarrītum
|
Supinum II
|
congarrītū
|
congarrio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства
править
- часто болтать (aliquid Fronto) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править