Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: congeminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
congeminō
|
congeminor
|
congeminem
|
congeminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
congeminas
|
congemināris
|
congemines
|
congeminēris
|
congeminā
|
congeminare
|
3 p.
|
congeminat
|
congeminātur
|
congeminet
|
congeminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
congemināmus
|
congemināmur
|
congeminēmus
|
congeminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
congeminātis
|
congemināmini
|
congeminētis
|
congeminēmini
|
congemināte
|
congeminamini
|
3 p.
|
congeminant
|
congeminantur
|
congeminent
|
congeminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
congeminābam
|
congeminābar
|
congeminārem
|
congeminārer
|
2 p.
|
congeminābas
|
congeminabāris
|
congemināres
|
congeminarēris
|
3 p.
|
congeminābat
|
congeminabātur
|
congemināret
|
congeminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
congeminabāmus
|
congeminabāmur
|
congeminarēmus
|
congeminarēmur
|
2 p.
|
congeminabātis
|
congeminabamini
|
congeminarētis
|
congeminarēmini
|
3 p.
|
congeminābant
|
congeminabantur
|
congeminarent
|
congeminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
congeminābo
|
congeminabor
|
—
|
2 p.
|
congeminābis
|
congeminaberis
|
congemināto
|
3 p.
|
congeminābit
|
congeminabitur
|
congemināto
|
Plur.
|
1 p.
|
congeminabimus
|
congeminabimur
|
—
|
2 p.
|
congeminabitis
|
congeminabimini
|
congeminatōte
|
3 p.
|
congeminabuntur
|
congeminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
congemināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
congemināri
|
Participium praesentis actīvi
|
congemināns
|
Gerundium
|
congeminandī
|
Gerundivum
|
congeminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: congemināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
congemināvī
|
congemināverim
|
congemināveram
|
congemināvissem
|
congemināverō
|
2 p.
|
congemināvisti
|
congemināveris
|
congemināveras
|
congemināvisses
|
congemināveris
|
3 p.
|
congemināvit
|
congemināverit
|
congemināverat
|
congemināvisset
|
congemināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
congemināvimus
|
congemināverimus
|
congemināverāmus
|
congemināvissēmus
|
congemināverimus
|
2 p.
|
congemināvistis
|
congemināveritis
|
congemināverātis
|
congemināvissētis
|
congemināveritis
|
3 p.
|
congemināvērunt
|
congemināverint
|
congemināverant
|
congemināvissent
|
congemināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
congemināvisse
|
Основа супина: congemināt-
Participium perfecti passivi
|
congeminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
congeminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
congeminātum
|
Supinum II
|
congeminātū
|
con-ge-mi-nō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства
править
- удваивать, повторять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править