Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: decalauticā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decalauticō
|
decalauticor
|
decalauticem
|
decalauticer
|
—
|
—
|
2 p.
|
decalauticas
|
decalauticāris
|
decalautices
|
decalauticēris
|
decalauticā
|
decalauticare
|
3 p.
|
decalauticat
|
decalauticātur
|
decalauticet
|
decalauticētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
decalauticāmus
|
decalauticāmur
|
decalauticēmus
|
decalauticēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
decalauticātis
|
decalauticāmini
|
decalauticētis
|
decalauticēmini
|
decalauticāte
|
decalauticamini
|
3 p.
|
decalauticant
|
decalauticantur
|
decalauticent
|
decalauticentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
decalauticābam
|
decalauticābar
|
decalauticārem
|
decalauticārer
|
2 p.
|
decalauticābas
|
decalauticabāris
|
decalauticāres
|
decalauticarēris
|
3 p.
|
decalauticābat
|
decalauticabātur
|
decalauticāret
|
decalauticarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
decalauticabāmus
|
decalauticabāmur
|
decalauticarēmus
|
decalauticarēmur
|
2 p.
|
decalauticabātis
|
decalauticabamini
|
decalauticarētis
|
decalauticarēmini
|
3 p.
|
decalauticābant
|
decalauticabantur
|
decalauticarent
|
decalauticarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
decalauticābo
|
decalauticabor
|
—
|
2 p.
|
decalauticābis
|
decalauticaberis
|
decalauticāto
|
3 p.
|
decalauticābit
|
decalauticabitur
|
decalauticāto
|
Plur.
|
1 p.
|
decalauticabimus
|
decalauticabimur
|
—
|
2 p.
|
decalauticabitis
|
decalauticabimini
|
decalauticatōte
|
3 p.
|
decalauticabuntur
|
decalauticanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
decalauticāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
decalauticāri
|
Participium praesentis actīvi
|
decalauticāns
|
Gerundium
|
decalauticandī
|
Gerundivum
|
decalauticandus, -a, -um
|
Основа перфекта: decalauticāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
decalauticāvī
|
decalauticāverim
|
decalauticāveram
|
decalauticāvissem
|
decalauticāverō
|
2 p.
|
decalauticāvisti
|
decalauticāveris
|
decalauticāveras
|
decalauticāvisses
|
decalauticāveris
|
3 p.
|
decalauticāvit
|
decalauticāverit
|
decalauticāverat
|
decalauticāvisset
|
decalauticāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
decalauticāvimus
|
decalauticāverimus
|
decalauticāverāmus
|
decalauticāvissēmus
|
decalauticāverimus
|
2 p.
|
decalauticāvistis
|
decalauticāveritis
|
decalauticāverātis
|
decalauticāvissētis
|
decalauticāveritis
|
3 p.
|
decalauticāvērunt
|
decalauticāverint
|
decalauticāverant
|
decalauticāvissent
|
decalauticāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
decalauticāvisse
|
Основа супина: decalauticāt-
Participium perfecti passivi
|
decalauticātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
decalauticātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
decalauticātum
|
Supinum II
|
decalauticātū
|
decalautico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства
править
- [calautica] сорвать головную повязку, снять с лица покров LM ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править