Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: defraudā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
defraudō
|
defraudor
|
defraudem
|
defrauder
|
—
|
—
|
2 p.
|
defraudas
|
defraudāris
|
defraudes
|
defraudēris
|
defraudā
|
defraudare
|
3 p.
|
defraudat
|
defraudātur
|
defraudet
|
defraudētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
defraudāmus
|
defraudāmur
|
defraudēmus
|
defraudēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
defraudātis
|
defraudāmini
|
defraudētis
|
defraudēmini
|
defraudāte
|
defraudamini
|
3 p.
|
defraudant
|
defraudantur
|
defraudent
|
defraudentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
defraudābam
|
defraudābar
|
defraudārem
|
defraudārer
|
2 p.
|
defraudābas
|
defraudabāris
|
defraudāres
|
defraudarēris
|
3 p.
|
defraudābat
|
defraudabātur
|
defraudāret
|
defraudarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
defraudabāmus
|
defraudabāmur
|
defraudarēmus
|
defraudarēmur
|
2 p.
|
defraudabātis
|
defraudabamini
|
defraudarētis
|
defraudarēmini
|
3 p.
|
defraudābant
|
defraudabantur
|
defraudarent
|
defraudarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
defraudābo
|
defraudabor
|
—
|
2 p.
|
defraudābis
|
defraudaberis
|
defraudāto
|
3 p.
|
defraudābit
|
defraudabitur
|
defraudāto
|
Plur.
|
1 p.
|
defraudabimus
|
defraudabimur
|
—
|
2 p.
|
defraudabitis
|
defraudabimini
|
defraudatōte
|
3 p.
|
defraudabuntur
|
defraudanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
defraudāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
defraudāri
|
Participium praesentis actīvi
|
defraudāns
|
Gerundium
|
defraudandī
|
Gerundivum
|
defraudandus, -a, -um
|
Основа перфекта: defraudāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
defraudāvī
|
defraudāverim
|
defraudāveram
|
defraudāvissem
|
defraudāverō
|
2 p.
|
defraudāvisti
|
defraudāveris
|
defraudāveras
|
defraudāvisses
|
defraudāveris
|
3 p.
|
defraudāvit
|
defraudāverit
|
defraudāverat
|
defraudāvisset
|
defraudāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
defraudāvimus
|
defraudāverimus
|
defraudāverāmus
|
defraudāvissēmus
|
defraudāverimus
|
2 p.
|
defraudāvistis
|
defraudāveritis
|
defraudāverātis
|
defraudāvissētis
|
defraudāveritis
|
3 p.
|
defraudāvērunt
|
defraudāverint
|
defraudāverant
|
defraudāvissent
|
defraudāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
defraudāvisse
|
Основа супина: defraudāt-
Participium perfecti passivi
|
defraudātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
defraudātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
defraudātum
|
Supinum II
|
defraudātū
|
defraudo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства
править
- обманывать, обманным путём обобрать Pl, Ter: defraudasse aures C обмануть ожидания слушателей (излишней краткостью); d. aliquem aliqua re Pl, C etc. и aliquem aliquid Pl, Vr, Vlg обманом лишить кого-л. чего-л.; nihil sibi d. Pt ни в чём себе не отказывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править