Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: edissertā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
edissertō
|
edissertor
|
edissertem
|
edisserter
|
—
|
—
|
2 p.
|
edissertas
|
edissertāris
|
edissertes
|
edissertēris
|
edissertā
|
edissertare
|
3 p.
|
edissertat
|
edissertātur
|
edissertet
|
edissertētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
edissertāmus
|
edissertāmur
|
edissertēmus
|
edissertēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
edissertātis
|
edissertāmini
|
edissertētis
|
edissertēmini
|
edissertāte
|
edissertamini
|
3 p.
|
edissertant
|
edissertantur
|
edissertent
|
edissertentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
edissertābam
|
edissertābar
|
edissertārem
|
edissertārer
|
2 p.
|
edissertābas
|
edissertabāris
|
edissertāres
|
edissertarēris
|
3 p.
|
edissertābat
|
edissertabātur
|
edissertāret
|
edissertarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
edissertabāmus
|
edissertabāmur
|
edissertarēmus
|
edissertarēmur
|
2 p.
|
edissertabātis
|
edissertabamini
|
edissertarētis
|
edissertarēmini
|
3 p.
|
edissertābant
|
edissertabantur
|
edissertarent
|
edissertarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
edissertābo
|
edissertabor
|
—
|
2 p.
|
edissertābis
|
edissertaberis
|
edissertāto
|
3 p.
|
edissertābit
|
edissertabitur
|
edissertāto
|
Plur.
|
1 p.
|
edissertabimus
|
edissertabimur
|
—
|
2 p.
|
edissertabitis
|
edissertabimini
|
edissertatōte
|
3 p.
|
edissertabuntur
|
edissertanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
edissertāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
edissertāri
|
Participium praesentis actīvi
|
edissertāns
|
Gerundium
|
edissertandī
|
Gerundivum
|
edissertandus, -a, -um
|
Основа перфекта: edissertāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
edissertāvī
|
edissertāverim
|
edissertāveram
|
edissertāvissem
|
edissertāverō
|
2 p.
|
edissertāvisti
|
edissertāveris
|
edissertāveras
|
edissertāvisses
|
edissertāveris
|
3 p.
|
edissertāvit
|
edissertāverit
|
edissertāverat
|
edissertāvisset
|
edissertāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
edissertāvimus
|
edissertāverimus
|
edissertāverāmus
|
edissertāvissēmus
|
edissertāverimus
|
2 p.
|
edissertāvistis
|
edissertāveritis
|
edissertāverātis
|
edissertāvissētis
|
edissertāveritis
|
3 p.
|
edissertāvērunt
|
edissertāverint
|
edissertāverant
|
edissertāvissent
|
edissertāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
edissertāvisse
|
Основа супина: edissertāt-
Participium perfecti passivi
|
edissertātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
edissertātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
edissertātum
|
Supinum II
|
edissertātū
|
edisserto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства
править
- [intens. к edissero] обстоятельно обсуждать, излагать, развивать (aliquid Pl etc.) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править