Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: effutī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
effutiō
|
effutior
|
effutiam
|
effutiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
effutis
|
effutīris
|
effutias
|
effutiāris
|
effutī
|
effutīre
|
3 p.
|
effutit
|
effutītur
|
effutiat
|
effutiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
effutīmus
|
effutīmur
|
effutiāmus
|
effutiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
effutītis
|
effutimini
|
effutiātis
|
effutiāmini
|
effutīte
|
effutimini
|
3 p.
|
effutiunt
|
effutiuntur
|
effutiant
|
effutiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
effutiēbam
|
effutiēbar
|
effutīrem
|
effutīrer
|
2 p.
|
effutiēbas
|
effutiebāris
|
effutīres
|
effutirēris
|
3 p.
|
effutiēbat
|
effutiebātur
|
effutīret
|
effutirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
effutiebāmus
|
effutiebāmur
|
effutirēmus
|
effutirēmur
|
2 p.
|
effutiebātis
|
effutiebamini
|
effutirētis
|
effutirēmini
|
3 p.
|
effutiēbant
|
effutiebantur
|
effutīrent
|
effutirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
effutiam
|
effutiar
|
—
|
2 p.
|
effuties
|
effutiēris
|
effutīto
|
3 p.
|
effutiet
|
effutiētur
|
effutīto
|
Plur.
|
1 p.
|
effutiēmus
|
effutiēmur
|
—
|
2 p.
|
effutiētis
|
effutiemini
|
effutitōte
|
3 p.
|
effutientur
|
effutiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
effutīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
effutīri
|
Participium praesentis actīvi
|
effutiens
|
Gerundium
|
effutiendi
|
Gerundivum
|
effutiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: effutīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
effutīvī
|
effutīverim
|
effutīveram
|
effutīvissem
|
effutīverō
|
2 p.
|
effutīvisti
|
effutīveris
|
effutīveras
|
effutīvisses
|
effutīveris
|
3 p.
|
effutīvit
|
effutīverit
|
effutīverat
|
effutīvisset
|
effutīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
effutīvimus
|
effutīverimus
|
effutīverāmus
|
effutīvissēmus
|
effutīverimus
|
2 p.
|
effutīvistis
|
effutīveritis
|
effutīverātis
|
effutīvissētis
|
effutīveritis
|
3 p.
|
effutīvērunt
|
effutīverint
|
effutīverant
|
effutīvissent
|
effutīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
effutīvisse
|
Основа супина: effutīt-
Participium perfecti passivi
|
effutītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
effutītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
effutītum
|
Supinum II
|
effutītū
|
effutio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ef-; корень: --.
Семантические свойства
править
- (тж. e. ore Lcr) говорить наобум, болтать вздор (de aliqua re C; nescio quas afannas Ap) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править