emanco

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: emancā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	emancō	emancor	emancem	emancer	—	—
	2 p.	emancas	emancāris	emances	emancēris	emancā	emancare
	3 p.	emancat	emancātur	emancet	emancētur	—	—
Plur.	1 p.	emancāmus	emancāmur	emancēmus	emancēmur	—	—
	2 p.	emancātis	emancāmini	emancētis	emancēmini	emancāte	emancamini
	3 p.	emancant	emancantur	emancent	emancentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	emancābam	emancābar	emancārem	emancārer
	2 p.	emancābas	emancabāris	emancāres	emancarēris
	3 p.	emancābat	emancabātur	emancāret	emancarētur
Plur.	1 p.	emancabāmus	emancabāmur	emancarēmus	emancarēmur
	2 p.	emancabātis	emancabamini	emancarētis	emancarēmini
	3 p.	emancābant	emancabantur	emancarent	emancarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	emancābo	emancabor	—
	2 p.	emancābis	emancaberis	emancāto
	3 p.	emancābit	emancabitur	emancāto
Plur.	1 p.	emancabimus	emancabimur	—
	2 p.	emancabitis	emancabimini	emancatōte
	3 p.	emancabuntur	emancanto

Infīnitivus praesentis actīvi	emancāre
Infīnitivus praesentis passīvi	emancāri
Participium praesentis actīvi	emancāns
Gerundium	emancandī
Gerundivum	emancandus, -a, -um

Основа перфекта: emancāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	emancāvī	emancāverim	emancāveram	emancāvissem	emancāverō
	2 p.	emancāvisti	emancāveris	emancāveras	emancāvisses	emancāveris
	3 p.	emancāvit	emancāverit	emancāverat	emancāvisset	emancāverit
Pl.	1 p.	emancāvimus	emancāverimus	emancāverāmus	emancāvissēmus	emancāverimus
	2 p.	emancāvistis	emancāveritis	emancāverātis	emancāvissētis	emancāveritis
	3 p.	emancāvērunt	emancāverint	emancāverant	emancāvissent	emancāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	emancāvisse

Основа супина: emancāt-

Participium perfecti passivi	emancātus, -a, -um
Participium futuri activi	emancātūrus, -a, -um
Supinum I	emancātum
Supinum II	emancātū

emanco

Глагол, первое спряжение.

Приставка: e-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. [e + mancus] калечить, увечить (aliquem Labienus ap. Sen). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??