Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: epitomā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
epitomō
|
epitomor
|
epitomem
|
epitomer
|
—
|
—
|
2 p.
|
epitomas
|
epitomāris
|
epitomes
|
epitomēris
|
epitomā
|
epitomare
|
3 p.
|
epitomat
|
epitomātur
|
epitomet
|
epitomētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
epitomāmus
|
epitomāmur
|
epitomēmus
|
epitomēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
epitomātis
|
epitomāmini
|
epitomētis
|
epitomēmini
|
epitomāte
|
epitomamini
|
3 p.
|
epitomant
|
epitomantur
|
epitoment
|
epitomentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
epitomābam
|
epitomābar
|
epitomārem
|
epitomārer
|
2 p.
|
epitomābas
|
epitomabāris
|
epitomāres
|
epitomarēris
|
3 p.
|
epitomābat
|
epitomabātur
|
epitomāret
|
epitomarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
epitomabāmus
|
epitomabāmur
|
epitomarēmus
|
epitomarēmur
|
2 p.
|
epitomabātis
|
epitomabamini
|
epitomarētis
|
epitomarēmini
|
3 p.
|
epitomābant
|
epitomabantur
|
epitomarent
|
epitomarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
epitomābo
|
epitomabor
|
—
|
2 p.
|
epitomābis
|
epitomaberis
|
epitomāto
|
3 p.
|
epitomābit
|
epitomabitur
|
epitomāto
|
Plur.
|
1 p.
|
epitomabimus
|
epitomabimur
|
—
|
2 p.
|
epitomabitis
|
epitomabimini
|
epitomatōte
|
3 p.
|
epitomabuntur
|
epitomanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
epitomāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
epitomāri
|
Participium praesentis actīvi
|
epitomāns
|
Gerundium
|
epitomandī
|
Gerundivum
|
epitomandus, -a, -um
|
Основа перфекта: epitomāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
epitomāvī
|
epitomāverim
|
epitomāveram
|
epitomāvissem
|
epitomāverō
|
2 p.
|
epitomāvisti
|
epitomāveris
|
epitomāveras
|
epitomāvisses
|
epitomāveris
|
3 p.
|
epitomāvit
|
epitomāverit
|
epitomāverat
|
epitomāvisset
|
epitomāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
epitomāvimus
|
epitomāverimus
|
epitomāverāmus
|
epitomāvissēmus
|
epitomāverimus
|
2 p.
|
epitomāvistis
|
epitomāveritis
|
epitomāverātis
|
epitomāvissētis
|
epitomāveritis
|
3 p.
|
epitomāvērunt
|
epitomāverint
|
epitomāverant
|
epitomāvissent
|
epitomāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
epitomāvisse
|
Основа супина: epitomāt-
Participium perfecti passivi
|
epitomātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
epitomātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
epitomātum
|
Supinum II
|
epitomātū
|
epitomo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства
править
- [epitome] делать извлечение, сжато излагать (historiam Treb) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править