Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: evulgā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
evulgō
|
evulgor
|
evulgem
|
evulger
|
—
|
—
|
2 p.
|
evulgas
|
evulgāris
|
evulges
|
evulgēris
|
evulgā
|
evulgare
|
3 p.
|
evulgat
|
evulgātur
|
evulget
|
evulgētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
evulgāmus
|
evulgāmur
|
evulgēmus
|
evulgēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
evulgātis
|
evulgāmini
|
evulgētis
|
evulgēmini
|
evulgāte
|
evulgamini
|
3 p.
|
evulgant
|
evulgantur
|
evulgent
|
evulgentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
evulgābam
|
evulgābar
|
evulgārem
|
evulgārer
|
2 p.
|
evulgābas
|
evulgabāris
|
evulgāres
|
evulgarēris
|
3 p.
|
evulgābat
|
evulgabātur
|
evulgāret
|
evulgarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
evulgabāmus
|
evulgabāmur
|
evulgarēmus
|
evulgarēmur
|
2 p.
|
evulgabātis
|
evulgabamini
|
evulgarētis
|
evulgarēmini
|
3 p.
|
evulgābant
|
evulgabantur
|
evulgarent
|
evulgarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
evulgābo
|
evulgabor
|
—
|
2 p.
|
evulgābis
|
evulgaberis
|
evulgāto
|
3 p.
|
evulgābit
|
evulgabitur
|
evulgāto
|
Plur.
|
1 p.
|
evulgabimus
|
evulgabimur
|
—
|
2 p.
|
evulgabitis
|
evulgabimini
|
evulgatōte
|
3 p.
|
evulgabuntur
|
evulganto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
evulgāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
evulgāri
|
Participium praesentis actīvi
|
evulgāns
|
Gerundium
|
evulgandī
|
Gerundivum
|
evulgandus, -a, -um
|
Основа перфекта: evulgāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
evulgāvī
|
evulgāverim
|
evulgāveram
|
evulgāvissem
|
evulgāverō
|
2 p.
|
evulgāvisti
|
evulgāveris
|
evulgāveras
|
evulgāvisses
|
evulgāveris
|
3 p.
|
evulgāvit
|
evulgāverit
|
evulgāverat
|
evulgāvisset
|
evulgāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
evulgāvimus
|
evulgāverimus
|
evulgāverāmus
|
evulgāvissēmus
|
evulgāverimus
|
2 p.
|
evulgāvistis
|
evulgāveritis
|
evulgāverātis
|
evulgāvissētis
|
evulgāveritis
|
3 p.
|
evulgāvērunt
|
evulgāverint
|
evulgāverant
|
evulgāvissent
|
evulgāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
evulgāvisse
|
Основа супина: evulgāt-
Participium perfecti passivi
|
evulgātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
evulgātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
evulgātum
|
Supinum II
|
evulgātū
|
evulgo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства
править
- опубликовать, обнародовать (jus civile L); разглашать, делать явным (arcanum T, pudor evulgatus T) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править