Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: exacerbā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exacerbō
|
exacerbor
|
exacerbem
|
exacerber
|
—
|
—
|
2 p.
|
exacerbas
|
exacerbāris
|
exacerbes
|
exacerbēris
|
exacerbā
|
exacerbare
|
3 p.
|
exacerbat
|
exacerbātur
|
exacerbet
|
exacerbētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
exacerbāmus
|
exacerbāmur
|
exacerbēmus
|
exacerbēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
exacerbātis
|
exacerbāmini
|
exacerbētis
|
exacerbēmini
|
exacerbāte
|
exacerbamini
|
3 p.
|
exacerbant
|
exacerbantur
|
exacerbent
|
exacerbentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exacerbābam
|
exacerbābar
|
exacerbārem
|
exacerbārer
|
2 p.
|
exacerbābas
|
exacerbabāris
|
exacerbāres
|
exacerbarēris
|
3 p.
|
exacerbābat
|
exacerbabātur
|
exacerbāret
|
exacerbarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
exacerbabāmus
|
exacerbabāmur
|
exacerbarēmus
|
exacerbarēmur
|
2 p.
|
exacerbabātis
|
exacerbabamini
|
exacerbarētis
|
exacerbarēmini
|
3 p.
|
exacerbābant
|
exacerbabantur
|
exacerbarent
|
exacerbarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
exacerbābo
|
exacerbabor
|
—
|
2 p.
|
exacerbābis
|
exacerbaberis
|
exacerbāto
|
3 p.
|
exacerbābit
|
exacerbabitur
|
exacerbāto
|
Plur.
|
1 p.
|
exacerbabimus
|
exacerbabimur
|
—
|
2 p.
|
exacerbabitis
|
exacerbabimini
|
exacerbatōte
|
3 p.
|
exacerbabuntur
|
exacerbanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
exacerbāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exacerbāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exacerbāns
|
Gerundium
|
exacerbandī
|
Gerundivum
|
exacerbandus, -a, -um
|
Основа перфекта: exacerbāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
exacerbāvī
|
exacerbāverim
|
exacerbāveram
|
exacerbāvissem
|
exacerbāverō
|
2 p.
|
exacerbāvisti
|
exacerbāveris
|
exacerbāveras
|
exacerbāvisses
|
exacerbāveris
|
3 p.
|
exacerbāvit
|
exacerbāverit
|
exacerbāverat
|
exacerbāvisset
|
exacerbāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
exacerbāvimus
|
exacerbāverimus
|
exacerbāverāmus
|
exacerbāvissēmus
|
exacerbāverimus
|
2 p.
|
exacerbāvistis
|
exacerbāveritis
|
exacerbāverātis
|
exacerbāvissētis
|
exacerbāveritis
|
3 p.
|
exacerbāvērunt
|
exacerbāverint
|
exacerbāverant
|
exacerbāvissent
|
exacerbāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
exacerbāvisse
|
Основа супина: exacerbāt-
Participium perfecti passivi
|
exacerbātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exacerbātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exacerbātum
|
Supinum II
|
exacerbātū
|
exacerbo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- огорчать, pass. огорчаться (hoc magis exacerbatur, quod amisit PJ);
- озлоблять, раздражать (aliquem aliqua re L, Su);
- отягощать, усиливать (supplicia Dig). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править