Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: humilitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
humilitō
|
humilitor
|
humilitem
|
humiliter
|
—
|
—
|
2 p.
|
humilitas
|
humilitāris
|
humilites
|
humilitēris
|
humilitā
|
humilitare
|
3 p.
|
humilitat
|
humilitātur
|
humilitet
|
humilitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
humilitāmus
|
humilitāmur
|
humilitēmus
|
humilitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
humilitātis
|
humilitāmini
|
humilitētis
|
humilitēmini
|
humilitāte
|
humilitamini
|
3 p.
|
humilitant
|
humilitantur
|
humilitent
|
humilitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
humilitābam
|
humilitābar
|
humilitārem
|
humilitārer
|
2 p.
|
humilitābas
|
humilitabāris
|
humilitāres
|
humilitarēris
|
3 p.
|
humilitābat
|
humilitabātur
|
humilitāret
|
humilitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
humilitabāmus
|
humilitabāmur
|
humilitarēmus
|
humilitarēmur
|
2 p.
|
humilitabātis
|
humilitabamini
|
humilitarētis
|
humilitarēmini
|
3 p.
|
humilitābant
|
humilitabantur
|
humilitarent
|
humilitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
humilitābo
|
humilitabor
|
—
|
2 p.
|
humilitābis
|
humilitaberis
|
humilitāto
|
3 p.
|
humilitābit
|
humilitabitur
|
humilitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
humilitabimus
|
humilitabimur
|
—
|
2 p.
|
humilitabitis
|
humilitabimini
|
humilitatōte
|
3 p.
|
humilitabuntur
|
humilitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
humilitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
humilitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
humilitāns
|
Gerundium
|
humilitandī
|
Gerundivum
|
humilitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: humilitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
humilitāvī
|
humilitāverim
|
humilitāveram
|
humilitāvissem
|
humilitāverō
|
2 p.
|
humilitāvisti
|
humilitāveris
|
humilitāveras
|
humilitāvisses
|
humilitāveris
|
3 p.
|
humilitāvit
|
humilitāverit
|
humilitāverat
|
humilitāvisset
|
humilitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
humilitāvimus
|
humilitāverimus
|
humilitāverāmus
|
humilitāvissēmus
|
humilitāverimus
|
2 p.
|
humilitāvistis
|
humilitāveritis
|
humilitāverātis
|
humilitāvissētis
|
humilitāveritis
|
3 p.
|
humilitāvērunt
|
humilitāverint
|
humilitāverant
|
humilitāvissent
|
humilitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
humilitāvisse
|
Основа супина: humilitāt-
Participium perfecti passivi
|
humilitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
humilitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
humilitātum
|
Supinum II
|
humilitātū
|
humilito
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства
править
- [humilis]понижать (humilitati montes Aug); унижать, смирять (celsitudinem potestatis Amm). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править