Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: infatuā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infatuō
|
infatuor
|
infatuem
|
infatuer
|
—
|
—
|
2 p.
|
infatuas
|
infatuāris
|
infatues
|
infatuēris
|
infatuā
|
infatuare
|
3 p.
|
infatuat
|
infatuātur
|
infatuet
|
infatuētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
infatuāmus
|
infatuāmur
|
infatuēmus
|
infatuēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
infatuātis
|
infatuāmini
|
infatuētis
|
infatuēmini
|
infatuāte
|
infatuamini
|
3 p.
|
infatuant
|
infatuantur
|
infatuent
|
infatuentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infatuābam
|
infatuābar
|
infatuārem
|
infatuārer
|
2 p.
|
infatuābas
|
infatuabāris
|
infatuāres
|
infatuarēris
|
3 p.
|
infatuābat
|
infatuabātur
|
infatuāret
|
infatuarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
infatuabāmus
|
infatuabāmur
|
infatuarēmus
|
infatuarēmur
|
2 p.
|
infatuabātis
|
infatuabamini
|
infatuarētis
|
infatuarēmini
|
3 p.
|
infatuābant
|
infatuabantur
|
infatuarent
|
infatuarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
infatuābo
|
infatuabor
|
—
|
2 p.
|
infatuābis
|
infatuaberis
|
infatuāto
|
3 p.
|
infatuābit
|
infatuabitur
|
infatuāto
|
Plur.
|
1 p.
|
infatuabimus
|
infatuabimur
|
—
|
2 p.
|
infatuabitis
|
infatuabimini
|
infatuatōte
|
3 p.
|
infatuabuntur
|
infatuanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
infatuāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
infatuāri
|
Participium praesentis actīvi
|
infatuāns
|
Gerundium
|
infatuandī
|
Gerundivum
|
infatuandus, -a, -um
|
Основа перфекта: infatuāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
infatuāvī
|
infatuāverim
|
infatuāveram
|
infatuāvissem
|
infatuāverō
|
2 p.
|
infatuāvisti
|
infatuāveris
|
infatuāveras
|
infatuāvisses
|
infatuāveris
|
3 p.
|
infatuāvit
|
infatuāverit
|
infatuāverat
|
infatuāvisset
|
infatuāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
infatuāvimus
|
infatuāverimus
|
infatuāverāmus
|
infatuāvissēmus
|
infatuāverimus
|
2 p.
|
infatuāvistis
|
infatuāveritis
|
infatuāverātis
|
infatuāvissētis
|
infatuāveritis
|
3 p.
|
infatuāvērunt
|
infatuāverint
|
infatuāverant
|
infatuāvissent
|
infatuāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
infatuāvisse
|
Основа супина: infatuāt-
Participium perfecti passivi
|
infatuātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
infatuātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
infatuātum
|
Supinum II
|
infatuātū
|
infatuo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства
править
- [in + fatuus]# сбивать с толку, ставить в тупик, дурачить (aliquem aliqua re C, bAfr);# лишать силы, расстраивать (consilium alicujus Vlg): infatuatum sal Hier утратившая вкус соль. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править