Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: intercursā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
intercursō
|
intercursor
|
intercursem
|
intercurser
|
—
|
—
|
2 p.
|
intercursas
|
intercursāris
|
intercurses
|
intercursēris
|
intercursā
|
intercursare
|
3 p.
|
intercursat
|
intercursātur
|
intercurset
|
intercursētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
intercursāmus
|
intercursāmur
|
intercursēmus
|
intercursēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
intercursātis
|
intercursāmini
|
intercursētis
|
intercursēmini
|
intercursāte
|
intercursamini
|
3 p.
|
intercursant
|
intercursantur
|
intercursent
|
intercursentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
intercursābam
|
intercursābar
|
intercursārem
|
intercursārer
|
2 p.
|
intercursābas
|
intercursabāris
|
intercursāres
|
intercursarēris
|
3 p.
|
intercursābat
|
intercursabātur
|
intercursāret
|
intercursarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
intercursabāmus
|
intercursabāmur
|
intercursarēmus
|
intercursarēmur
|
2 p.
|
intercursabātis
|
intercursabamini
|
intercursarētis
|
intercursarēmini
|
3 p.
|
intercursābant
|
intercursabantur
|
intercursarent
|
intercursarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
intercursābo
|
intercursabor
|
—
|
2 p.
|
intercursābis
|
intercursaberis
|
intercursāto
|
3 p.
|
intercursābit
|
intercursabitur
|
intercursāto
|
Plur.
|
1 p.
|
intercursabimus
|
intercursabimur
|
—
|
2 p.
|
intercursabitis
|
intercursabimini
|
intercursatōte
|
3 p.
|
intercursabuntur
|
intercursanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
intercursāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
intercursāri
|
Participium praesentis actīvi
|
intercursāns
|
Gerundium
|
intercursandī
|
Gerundivum
|
intercursandus, -a, -um
|
Основа перфекта: intercursāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
intercursāvī
|
intercursāverim
|
intercursāveram
|
intercursāvissem
|
intercursāverō
|
2 p.
|
intercursāvisti
|
intercursāveris
|
intercursāveras
|
intercursāvisses
|
intercursāveris
|
3 p.
|
intercursāvit
|
intercursāverit
|
intercursāverat
|
intercursāvisset
|
intercursāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
intercursāvimus
|
intercursāverimus
|
intercursāverāmus
|
intercursāvissēmus
|
intercursāverimus
|
2 p.
|
intercursāvistis
|
intercursāveritis
|
intercursāverātis
|
intercursāvissētis
|
intercursāveritis
|
3 p.
|
intercursāvērunt
|
intercursāverint
|
intercursāverant
|
intercursāvissent
|
intercursāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
intercursāvisse
|
Основа супина: intercursāt-
Participium perfecti passivi
|
intercursātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
intercursātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
intercursātum
|
Supinum II
|
intercursātū
|
intercurso
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter-; корень: --.
Семантические свойства
править
- [intens. к intercurro]# бежать, пробегать между, перемежаться (folia intercursantia PM): inter enim cursant primordia principiorum motibus inter se Lcr (in tmesi) первоначала (атомы) взаимно перекрещиваются в своих движениях;# от времени до времени нападать: segnius intercursantibus barbaris L так как нападения варваров ослабели;# находиться, пролегать, проходить (между) (lignea intercursante membrana PM). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править