Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: irretī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
irretiō
|
irretior
|
irretiam
|
irretiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
irretis
|
irretīris
|
irretias
|
irretiāris
|
irretī
|
irretīre
|
3 p.
|
irretit
|
irretītur
|
irretiat
|
irretiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
irretīmus
|
irretīmur
|
irretiāmus
|
irretiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
irretītis
|
irretimini
|
irretiātis
|
irretiāmini
|
irretīte
|
irretimini
|
3 p.
|
irretiunt
|
irretiuntur
|
irretiant
|
irretiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
irretiēbam
|
irretiēbar
|
irretīrem
|
irretīrer
|
2 p.
|
irretiēbas
|
irretiebāris
|
irretīres
|
irretirēris
|
3 p.
|
irretiēbat
|
irretiebātur
|
irretīret
|
irretirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
irretiebāmus
|
irretiebāmur
|
irretirēmus
|
irretirēmur
|
2 p.
|
irretiebātis
|
irretiebamini
|
irretirētis
|
irretirēmini
|
3 p.
|
irretiēbant
|
irretiebantur
|
irretīrent
|
irretirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
irretiam
|
irretiar
|
—
|
2 p.
|
irreties
|
irretiēris
|
irretīto
|
3 p.
|
irretiet
|
irretiētur
|
irretīto
|
Plur.
|
1 p.
|
irretiēmus
|
irretiēmur
|
—
|
2 p.
|
irretiētis
|
irretiemini
|
irretitōte
|
3 p.
|
irretientur
|
irretiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
irretīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
irretīri
|
Participium praesentis actīvi
|
irretiens
|
Gerundium
|
irretiendi
|
Gerundivum
|
irretiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: irretīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
irretīvī
|
irretīverim
|
irretīveram
|
irretīvissem
|
irretīverō
|
2 p.
|
irretīvisti
|
irretīveris
|
irretīveras
|
irretīvisses
|
irretīveris
|
3 p.
|
irretīvit
|
irretīverit
|
irretīverat
|
irretīvisset
|
irretīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
irretīvimus
|
irretīverimus
|
irretīverāmus
|
irretīvissēmus
|
irretīverimus
|
2 p.
|
irretīvistis
|
irretīveritis
|
irretīverātis
|
irretīvissētis
|
irretīveritis
|
3 p.
|
irretīvērunt
|
irretīverint
|
irretīverant
|
irretīvissent
|
irretīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
irretīvisse
|
Основа супина: irretīt-
Participium perfecti passivi
|
irretītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
irretītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
irretītum
|
Supinum II
|
irretītū
|
irretio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ir-; корень: --.
Семантические свойства
править
- ловить (словно) сетью (aliquem C, Amm и aliquid AG); запутывать (se erratis C);
- пронизать густой сетью, скреплять (solum pluribus radicibus irretitum Col). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править