Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: irrugī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
irrugiō
|
irrugior
|
irrugiam
|
irrugiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
irrugis
|
irrugīris
|
irrugias
|
irrugiāris
|
irrugī
|
irrugīre
|
3 p.
|
irrugit
|
irrugītur
|
irrugiat
|
irrugiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
irrugīmus
|
irrugīmur
|
irrugiāmus
|
irrugiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
irrugītis
|
irrugimini
|
irrugiātis
|
irrugiāmini
|
irrugīte
|
irrugimini
|
3 p.
|
irrugiunt
|
irrugiuntur
|
irrugiant
|
irrugiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
irrugiēbam
|
irrugiēbar
|
irrugīrem
|
irrugīrer
|
2 p.
|
irrugiēbas
|
irrugiebāris
|
irrugīres
|
irrugirēris
|
3 p.
|
irrugiēbat
|
irrugiebātur
|
irrugīret
|
irrugirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
irrugiebāmus
|
irrugiebāmur
|
irrugirēmus
|
irrugirēmur
|
2 p.
|
irrugiebātis
|
irrugiebamini
|
irrugirētis
|
irrugirēmini
|
3 p.
|
irrugiēbant
|
irrugiebantur
|
irrugīrent
|
irrugirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
irrugiam
|
irrugiar
|
—
|
2 p.
|
irrugies
|
irrugiēris
|
irrugīto
|
3 p.
|
irrugiet
|
irrugiētur
|
irrugīto
|
Plur.
|
1 p.
|
irrugiēmus
|
irrugiēmur
|
—
|
2 p.
|
irrugiētis
|
irrugiemini
|
irrugitōte
|
3 p.
|
irrugientur
|
irrugiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
irrugīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
irrugīri
|
Participium praesentis actīvi
|
irrugiens
|
Gerundium
|
irrugiendi
|
Gerundivum
|
irrugiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: irrugīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
irrugīvī
|
irrugīverim
|
irrugīveram
|
irrugīvissem
|
irrugīverō
|
2 p.
|
irrugīvisti
|
irrugīveris
|
irrugīveras
|
irrugīvisses
|
irrugīveris
|
3 p.
|
irrugīvit
|
irrugīverit
|
irrugīverat
|
irrugīvisset
|
irrugīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
irrugīvimus
|
irrugīverimus
|
irrugīverāmus
|
irrugīvissēmus
|
irrugīverimus
|
2 p.
|
irrugīvistis
|
irrugīveritis
|
irrugīverātis
|
irrugīvissētis
|
irrugīveritis
|
3 p.
|
irrugīvērunt
|
irrugīverint
|
irrugīverant
|
irrugīvissent
|
irrugīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
irrugīvisse
|
Основа супина: irrugīt-
Participium perfecti passivi
|
irrugītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
irrugītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
irrugītum
|
Supinum II
|
irrugītū
|
irrugio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ir-; корень: --.
Семантические свойства
править
- возопить (clamore magno Vlg) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править