Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: irrutilā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
irrutilō
|
irrutilor
|
irrutilem
|
irrutiler
|
—
|
—
|
2 p.
|
irrutilas
|
irrutilāris
|
irrutiles
|
irrutilēris
|
irrutilā
|
irrutilare
|
3 p.
|
irrutilat
|
irrutilātur
|
irrutilet
|
irrutilētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
irrutilāmus
|
irrutilāmur
|
irrutilēmus
|
irrutilēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
irrutilātis
|
irrutilāmini
|
irrutilētis
|
irrutilēmini
|
irrutilāte
|
irrutilamini
|
3 p.
|
irrutilant
|
irrutilantur
|
irrutilent
|
irrutilentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
irrutilābam
|
irrutilābar
|
irrutilārem
|
irrutilārer
|
2 p.
|
irrutilābas
|
irrutilabāris
|
irrutilāres
|
irrutilarēris
|
3 p.
|
irrutilābat
|
irrutilabātur
|
irrutilāret
|
irrutilarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
irrutilabāmus
|
irrutilabāmur
|
irrutilarēmus
|
irrutilarēmur
|
2 p.
|
irrutilabātis
|
irrutilabamini
|
irrutilarētis
|
irrutilarēmini
|
3 p.
|
irrutilābant
|
irrutilabantur
|
irrutilarent
|
irrutilarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
irrutilābo
|
irrutilabor
|
—
|
2 p.
|
irrutilābis
|
irrutilaberis
|
irrutilāto
|
3 p.
|
irrutilābit
|
irrutilabitur
|
irrutilāto
|
Plur.
|
1 p.
|
irrutilabimus
|
irrutilabimur
|
—
|
2 p.
|
irrutilabitis
|
irrutilabimini
|
irrutilatōte
|
3 p.
|
irrutilabuntur
|
irrutilanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
irrutilāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
irrutilāri
|
Participium praesentis actīvi
|
irrutilāns
|
Gerundium
|
irrutilandī
|
Gerundivum
|
irrutilandus, -a, -um
|
Основа перфекта: irrutilāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
irrutilāvī
|
irrutilāverim
|
irrutilāveram
|
irrutilāvissem
|
irrutilāverō
|
2 p.
|
irrutilāvisti
|
irrutilāveris
|
irrutilāveras
|
irrutilāvisses
|
irrutilāveris
|
3 p.
|
irrutilāvit
|
irrutilāverit
|
irrutilāverat
|
irrutilāvisset
|
irrutilāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
irrutilāvimus
|
irrutilāverimus
|
irrutilāverāmus
|
irrutilāvissēmus
|
irrutilāverimus
|
2 p.
|
irrutilāvistis
|
irrutilāveritis
|
irrutilāverātis
|
irrutilāvissētis
|
irrutilāveritis
|
3 p.
|
irrutilāvērunt
|
irrutilāverint
|
irrutilāverant
|
irrutilāvissent
|
irrutilāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
irrutilāvisse
|
Основа супина: irrutilāt-
Participium perfecti passivi
|
irrutilātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
irrutilātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
irrutilātum
|
Supinum II
|
irrutilātū
|
irrutilo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ir-; корень: --.
Семантические свойства
править
- быть красноватым или румяным Ambr. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править